To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
dr Krzysztof Kietliński. Notatka składa się z 3 stron.
2. Moralność w Piśmie Świętym Nowego Testamentu W ostatnich dziesięcioleciach toczy się wiele dyskusji dotyczących podstaw moralności chrześcijańskiej. Pojawiły się liczne głosy kwestionujące fundamentalne tezy tradycyjnej teologii moralnej. Między innymi poddano w wątpliwość ponadczasowość konkretnych norm moralnych. Głównym argumentem przeciwko ich istnieniu jest fakt zmienności obyczajów oraz warunków społecznych i ekonomicznych życia ludzi na ziemi. W dyskusji odzywają się też liczne głosy domagające się uznania szerokiej autonomii dla ludzkiego sumienia, które miałoby się stać ostatecznym kryterium oceny moralnej czynów. Przyjęcie tego rodzaju poglądów oznaczałoby odrzucenie istnienia jakichkolwiek obiektywnych konkretnych norm moralnych.
Ta szeroka i burzliwa dyskusja - przedstawiono tu wybrane dla przykładu aspekty - jest elementem procesu gruntownej odnowy całej teologii. Jeden zaś z głównych kierunków tej odnowy polega na pełniejszym niż dotąd uwzględnieniu nauki biblijnej we wnioskowaniu i argumentacji teologicznej. Przedmiotem szczególnie wnikliwej refleksji teologicznej jest nauka Nowego Testamentu. Na tle zagadnień tak zasadniczych w uprawianiu teologii postawiono pytanie kluczowe dla problemu uwzględnienia nauki biblijnej w uprawianiu teologii moralnej. Pytanie to brzmi następująco: „Czy w Piśmie świętym Nowego Testamentu są zawarte ponadczasowe i powszechne, a więc absolutne, konkretne normy moralne?
Wokół tak przedstawionego zagadnienia głos zabrali bibliści, moraliści, a także dogmatycy. Niektórzy z nich zdecydowanie odrzucają istnienie w Nowym Testamencie konkretnych absolutnych norm moralnych, inni stanowczo bronią tezy o ich istnieniu; niektórzy autorzy przedstawiają pewne propozycje nowego naświetlenia problemu absolutnych norm moralnych; wreszcie duża część teologów nie wypowiada się jednoznacznie na ten temat, jednakże na podstawie ich publikacji można rozpoznać tendencję przyjęcia lub odrzucenia poglądu o istnieniu w Nowym Testamencie tego rodzaju norm. Wobec istnienia poważnej różnicy zdań pomiędzy teologami zabrało głos Magisterium. Pewne podstawy do odczytania nauki Kościoła znajdują się w dokumentach Soboru Watykańskiego II, zaś jasno i precyzyjnie sformułowaną doktrynę na temat nowotestamentalnych norm moralnych przedstawiła Kongregacja Nauki i Wiary w dwóch dokumentach wydanych po Soborze.
Cel to zrelacjonowanie całej dyskusji teologicznej nad istnieniem w Nowym testamencie absolutnych konkretnych norm moralnych. Na początku omówione zostaną opinie teologów odrzucających istnienie nowotestamentalnych norm moralnych w NT. Następnie omówione zostaną zasadnicze elementy koncepcji prawa Chrystusa jako współczesnej propozycji chrystocentrycznego ujęcia teologii moralnej. Potem przedstawimy poglądy autorów widzących możliwość nowej interpretacji nowotestamentalnych norm moralnych. Wreszcie poglądy autorów zdecydowanie broniących istnienia w NT ponadczasowych i powszechnych norm moralnych. Na koniec stanowisko Kościoła zaprezentowane na Soborze Watykańskim II i posoborowa nauka Kościoła o ponadczasowym i powszechnym charakterze nowotestamentalnych norm moralnych zawarta w dokumentach Kongregacji Nauki i Wiary: 1. Deklaracja „Persona humana”; 2. „List do biskupów Kościoła katolickiego o duszpasterstwie osób homoseksualnych”.
(…)
… też, że w sposób nieprawidłowy interpretowano teksty biblijne, gdyż najczęściej pomijano kontekst historyczny cytowanych fragmentów.
2.1 Poglądy kwestionujące absolutny charakter norm nowotestamentalnych
Autorzy podważający ponadczasowy zakres norm nowotestamentalnych podkreślają, że aby w sposób właściwy odczytać nakazy moralne zawarte w Biblii należy je poddać badaniom egzegetycznym. Co więcej, sama egzegeza rodzi wiele interpretacji, często nie dając rozstrzygających rozwiązań. Badania egzegetyczne zwracają uwagę na złożony kontekst historyczny danych pouczeń moralnych, które są odbiciem obowiązujących wówczas przekonań. Polecenia zawarte w Piśmie św. są skierowane do konkretnych osób lub grup ludzkich, nie mających znaczenia dla współczesności. W czasach apostolskich choć uznawano słowa Jezusa o najwyższym znaczeniu, ale ich nie przestrzegano legalistycznie. Nawet nadanie pewnych norm przez Boga nie zawsze nadaje im charakter ponadczasowy. Np. absolutna norma szabatu została zniesiona nie tylko w Nowym Testamencie, ale zdarzało się, że w Starym Testamencie ze względu na wyjątkowe okoliczności (działania wojenne) - była zawieszana. Przeciwko uznaniu absolutnego charakteru norm nowotestamentalnych przytaczane jest założenie…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)