To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Techniki ograniczania emisji SO2 Większość technologii ograniczania emisji SO2 stosuje jako sorbent związki wapnia . Generalną zasadę: najtańszy sorbent, max jego wykorzystanie i bezpieczny produkt, udało się zrealizować tylko w metodzie mokrej wapienno-wapniakowej. W apniakowa metoda charakteryzuje się tym, że absorpcja w zawiesinie związków wapnia: wapniak, kreda, dolomit prowadzi do wytworzenia znacznych ilości szlamu o wysokim stopniu uwodnienia, zawierającego głównie CaSO3 - wymagający szczególnych składowisk. Użycie wapna palonego lub hydratyzowanego w metodzie wapniakowowapiennej, jest powszechnie stosowane ze względu na bezpieczniejsze odpady, pomimo wysokich kosztów inwestycyjnych i eksploatacyjnych. Wymienione technologie polegają na oczyszczaniu spalin odpylonych i są usytuowane poza układem spalania paliwa i odprowadzania spalin. Można by je nazywać fabrykami do oczyszczania spalin, ze specjalnym układem do bezpiecznego odprowadzania spalin do komina (by-pass) w przypadku awarii w „fabryce”. Ze względów na koszty nie zadawala ona jednak wszystkich „producentów” gazów odlotowych. Proces ograniczania emisji SO2 zaczyna się więc już w strefie spalania, gdzie wprowadza się przy pomocy sprężonego powietrza odpowiednio zmielony wapniak a dalej stosuje się drugi stopień oczyszczania, który obejmuje wprowadzenie reaktora, w którym aktywnie wiąże się SO2. Opinie ekspertów wskazują, że jest mało prawdopodobne, że po 2000 roku będą stosowane w ochronie powietrza obecnie oferowane technologie. Wprowadzone zostaną systemy usuwające jednocześnie wiele zanieczyszczeń gazowych (SO2, NOx, lotne zanieczyszczenia organiczne). Zintegrowany system ochrony atmosfery jest zespołem instalacji, wykorzystującej wiązkę elektronów w procesie oczyszczania gazów spalinowych. Wysokoenergetyczne elektrony powodują wzbudzenie szeregu składników mieszaniny gazowej, które stają się niezwykle reaktywne. W obecności amoniaku powstają: siarczan i azotan amonowy. Tlenki azotu są redukowane częściowo do azotu atmosferycznego. Substancje organiczne są również usuwane w dużej części. W porównaniu do układu konwencjonalnego metoda ta charakteryzuje się wieloma zaletami: - jednoczesne usuwanie SO2 i NOx oraz lotnych zanieczyszczeń organicznych, - całkowite usunięcie SO3 (metoda wapniakowa usuwa 50% tego zanieczyszczenia, - brak ścieków (proces suchy), - mała wrażliwość na zmiany obciążenia kotła i składu spalin, - wytwarzanie użytecznego produktu ubocznego (nawóz),
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)