To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Technika skanowania
Utrwalone na kliszach i przeniesione na papier fotograficzny obrazy, zanim zostaną wydrukowane, muszą zostać przetworzone na postać cyfrową za pomocą skanera i zapisane w pamięci komputera. Zanim jednak uruchomimy komputer i włączymy skaner, musimy sprawdzić, czy na materiałach przeznaczonych do skanowania nie ma żadnych pyłków, zabrudzeń i czy nie widać na nich tłustych odcisków palców. Najmniej inwazyjną metodą oczyszczania jest skorzystanie z gumowej gruszki (do nabycia w aptece). Wyciskając powietrze na powierzchnię kliszy czy odbitki większość niepożądanych zanieczyszczeń powinniśmy usunąć.
Jeżeli to nie pomaga, oczyśćmy przeznaczony do skanowania materiał za pomocą miękkiego pędzelka. Kiedy materiał jest bardzo uparty, to ostatecznym krokiem jest użycie ściereczki do czyszczenia okularów lub obiektywów i za jej pomocą przetarcie zanieczyszczonej powierzchni. W przypadku negatywów czy slajdów można użyć czystego alkoholu, najlepiej spirytusu. Tutaj jednak trzeba uważać na tę stronę kliszy, gdzie znajduje się emulsja —jeżeli ściereczka będzie zanieczyszczona, wszystkie brudy mogą wkleić się w film. Kiedy materiały wejściowe są już przygotowane, powinniśmy oczyścić również sam skaner tak, aby na powierzchni jego blatu (szyba, na której kładziemy zdjęcia lub negatywy) nie pozostały odciski palców. Z materiałem przeznaczonym do skanowania postępujemy ostrożnie — unikamy dotykania palcami powierzchni, która ma być skanowana, nie przyklejamy do niej także np. karteczek z opisem. Jeżeli chcemy, aby efekt końcowy zaskoczył wszystkich, musimy również zadbać o odpowiedni dobór materiałów —jednym słowem unikać źle wykonanych fotografii, które później mogą nam sprawić sporo kłopotów w czasie retuszu.
W momencie położenia zdjęcia na blacie skanera i zamknięcia pokrywy powinniśmy już wiedzieć, jakie będzie przeznaczenie skanowanego materiału. W zależności od tego będziemy bowiem ustawiać parametry, z jakimi zeskanujemy dany obraz. Ten etap pracy ma niebagatelne znaczenie, ponieważ od wybrania odpowiednich parametrów zależeć będzie czas skanowania i ilość wolnego miejsca na dysku. Skanując ten sam oryginał możemy go przechwycić do pamięci komputera z różną rozdzielczością. Wysokiej rozdzielczości obraz zawiera (zajmuje więcej miejsca na dysku) niż ten sam obrazek zeskanowany z niską rozdzielczością. Obrazy przetworzone z wyższą rozdzielczością zapewniają większą liczbę szczegółów i subtelniejsze przejścia między kolorami niż obrazki z mniejszą ilością punktów, ponieważ do reprezentowania tego samego fragmentu obrazu wykorzystuje się w nich większą liczbę pikseli.
Przy wyborze rozdzielczości dla danego obrazka należy się kierować tym, w jaki sposób będzie on dalej wykorzystany. Zastosowanie zbyt niskiej rozdzielczości w obrazku
(…)
… i zeskanować tylko potrzebny fragment.
Zdjęcia, które mają być prezentowane tylko na ekranie komputera, powinny mieć finalną rozdzielczość 72—75 ppi, bo z taką zdolnością rozdzielczą pracuje monitor komputerowy. Im większą rozdzielczość będzie miał zeskanowany obraz, tym mniej go się zmieści na ekranie. Dlatego powinniśmy go tak przygotować, żeby bez problemu wyświetlał się w całości. Podobnie sprawa…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)