To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
SZ T UKA SŁUCHANIA: Czy pomóc to znaczy pocieszyć? Gdy mamy do czynienia z naprawdę trudnymi sytuacjami, pocieszanie na ogół kończy się porażką: osoba pocieszająca odchodzi z poczuciem bezradności a pocieszany z przekonaniem, że nikt nie jest w stanie mu pomóc Aby przeminęły rozpacz czy poczucie beznadziejności musi albo zmienić się syt. będąca ich przyczyną, albo pojawić się takie rozumienie tej syt., które umożliwia próbę jej zmiany.
W początk. okresie pomagania osoba, której pomagamy potrzebuje bardziej wysłuchania niż pocieszania, a skuteczne pocieszanie wymaga b. dokładnego poznania sytuacji rozmówcy.
Czy z pomocą należy się spieszyć? Pomagający winien działać z namysłem, spokojnie, strzec się nerw. pośpiechu i napięcia ( bo to zwiększa napięcie i niepokój rozmówcy, a tego chyba nie chcielibyśmy, prawda? )
Zanim zabierzemy się do rzeczy (pomagania) musimy uspokoić samych siebie oraz bronić się przed udzielającym się nam niepokojem drugiej strony nasza cierpliwość ma być jak tarcza ochronna broniąca przed pośpiechem i pochopnymi reakcjami
Przede wszystkim wysłuchać. Rozmówca odczuwa przede wszystkim potrzebę wyrzucenia z siebie bólu. Cel podstawowy naszej pomocy: spokojne rozeznanie sytuacji Słuchając rozmówcy:
okazujemy zainteresowanie, życzliwość
pomagamy mu uporządkować swe myśli, uczucia, wrażenia
poprawiamy jego samopoczucie
pomagamy mu lepiej rozeznać się w trudnej sytuacji, a którą wdepnął
Kiedy i jak długo słuchać? To rozmówca rządzi - my dajemy mu do zrozumienia, że jesteśmy do jego dyspozycji, a on panuje nad syt. ( ale nie bądźmy dupy wołowe i także miejmy wpływ na czas rozmowy! )
Co robimy, gdy zostajemy „napadnięci” - gdy nie ma czasu lub warunków na rozmowę?
w sposób wyraźny i życzliwy dajemy do zrozumienia, że słyszymy wołanie o pomoc („Widzę, ze chcesz pogadać, ja też chcę z tobą porozmawiać” itp.)
mówimy w sposób jasny, prosty i zgodny z prawdą, dlaczego nie możemy gadać at the moment (np.: „B. się teraz spieszę, nie mielibyśmy czasu żeby spokojnie porozmawiać.”)
ustalamy od razu dokładny termin przyszłej rozmowy (albo umawiamy się kiedy się dokładnie umówimy... ...)
Tak właśnie dajemy sygnał, że nie olewamy naszego rozmówcy, traktując go poważnie.
Gdzie słuchać? W takich warunkach, żeby możliwa była rzeczywista rozmowa dwóch osób znów ważniejsze jest zdanie rozmówcy (
(…)
…. na pełne wypowiedzenie się, zajmuje czas i przestrzeń sobą (wł. potrzebami)
WYJAŚNIANIE NIEPOROZUMIEŃ
Pom. nadmiernie dopytuje:
rozmówca traci wątek, a rozmowa zamienia się w przesłuchanie
+1
Wystarcz, dobre zrozumienie
pom. rozumie móiącego i sprawdza to przez parafrazy
0
Prowadzący udaje zrozum.:
prow. nie sprawdza swych wątpliwości bezp. => sygn. niewerb. (np. wiercenie się)
-1
PARAFRAZY
Nadmiar…
…...)
Najlepszy neutralny grunt (zwł. na I rozmowę) nasze terytorium może go skrępować (hmm...) jego terytorium może nas „wchłonąć” przez jego zły nastrój (hmm?...)
Całkiem dobra jest kawiarnia, bo łatwo tam ustalić odl. i usytuowanie wobec rozmówcy ( zbyt bliskie usytuowanie => krępuje, zbyt dalekie => poczucie nadmiernego dystansu)
Jak słuchać?
Trzy główne cele słuchania:
rozmówca powinien zdobyć poczucie…
… o tym
gdy rozmówca wyjaśni kwestię, potwierdź („teraz rozumiem, że...”, „jest to teraz dla mnie jaśniejsze...”) - i swoimi słowami powiedz jak rozumiesz daną sprawę
mów, jak rozumiesz to, co słyszysz (parafraza)
jeśli wczuwasz się w uczucia rozmówcy, powiedz mu o tym uczuciowa solidarność pogłębia rozmowę i zwiększa wzaj. zaufanie (np. „Rozumiem, jakie to trudne do zniesienia dla ciebie”) unikajmy stwierdzeń…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)