To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Sztuka Europy łacińskiej od początku chrześcijaństwa do początku nowej ery. Sztuka średniowieczna jest równie bogata jak sztuka antyku. Ukształtowała ikonografię, typ świątyni chrześcijańskiej (plan krzyża). Nie jest prawdą, że średniowiecze utkwiło klinem między epokami, tak na prawdę jest między nimi pomostem. Mimo odejścia od kultury pogańskiej nie odcięto się od antyku. Przykładem tego są takie zjawiska jak renesans karoliński, filozofia (Arystoteles, Platon). Rozwój chrześcijańskiego zachodu dostarcza informacji, że przechowuje myśl antyczną. Średniowiecze jest, więc, epoką kontynuacji. Okres od V w. do XV wieku jest podzielony na etapy - jest dynamiczny, a nie jednorodny. Stan wiedzy o średniowieczu można zawrzeć w słowach: ”Kroniki piszą zwycięzcy” - historię znamy z kronik, więc nie mamy jej pełnego obrazu. Sztuka także nie daje obiektywnego spojrzenia na dzieje. Elity renesansu i oświecenia ukuły pojęcie „the dark age” - pogląd na średniowiecze jako sztukę barbarzyńską. Utarło się przekonanie o „mrokach średniowiecza” (jak w książce o tym tytule). Kaźń publiczna była, więc, nie tylko przymiotem średniowiecza. (Regine Pernoud „Inaczej o średniowieczu”) (??Apoteoza średniowiecza. Kultura średniowiecza Jacopes R....?, Jakub Voragine „Złota legenda średniowiecza” - wzorowanie się) Przykłady czerpania z kultury średniowiecza: * Wzorowanie się na architekturze średniowiecznej: Zamek w Gołuchowie, Chateau de Pierrefonds * Malarstwo nawiązujące do epoki średniowiecza - prerafaelici - przykład, w jaki sposób złota legenda buduje mylne spojrzenie na średniowiecze. * Współcześnie też fascynujemy się średniowieczem. Bohaterowie romantyczni, romansowi, to wszystko nieobiektywne spojrzenie na tę epokę. * Średniowiecze to epoka twórczości, postępu, rozwoju, ale także wojen i klęsk. Było to pole do rozwoju uniwersalizmu - poglądu, gdzie człowiek jest trybikiem w wielkiej machinie świata. Na średniowiecze patrzymy przez pryzmat wiadomości najistotniejszych. Nasza wiedza jest relatywna - system informacyjny średniowiecza był niedoskonały, trzeba wziąć pod uwagę w interpretacji epoki np. stronniczość kronikarzy. Nie ma łączności między naszymi czasami, a średniowieczem. Nie zrozumiemy feudalizmu lub absolutnego podporządkowania religii.
Rzeczywistość i sztuka w średniowieczu: * Scholastyka - okres w rozwoju filozofii chrześcijańskiej, (właściwie katolickiej), który rozpoczął się około XII wieku. Główna zasada - realizm - powszechność rzeczy. Według tej filozofii życie ludzkie jest jednakie w oczach Boga.
* Anonimowość sztuki średniowiecznej (nie kto, ale po co) zaowocowała duchowością która stworzyła takie dzieło jak gotycka katedra. Potężna, niepowtarzalna idea, która wzniosła budowlę wielką i majestatyczną. W cieniu katedr ludzie żyli rozdarci między duchowością, a kruchym życiem fizycznym, w średniowieczu, bowiem życie było nieustannie zagrożone.
(…)
…, bowiem życie było nieustannie zagrożone. * Przez dzieło sztuki nie zobaczymy „ludzi średniowiecza”. Nie było sztuki dla sztuki, proces artystyczny wychodził od fundatora. (Joan de Colomba „fundator nagrobka odwiedza pracownię rzeźbiarza”??) Sztuka należała do rzemieślników, dzieło kodowało cel i rejestrowało umiejętności rzemieślnika. Organizacja pracy determinowała efekt. Sztuka średniowiecza jest sztuką…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)