To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
SZKODA NA OSOBIE
Uwagi wstępne
Szkoda na osobie obejmuje uszczerbki wynikające z uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia, pozbawienia życia, a także naruszenia innych dóbr osobistych człowieka.
Uszczerbki te mogą przybierać postać zarówno szkody majątkowej jak i niemajątkowej (krzywdy).
Szkody na osobie związane są w szczególny sposób z człowiekiem- także jeszcze nienarodzonym. Z chwilą urodzenia dziecko może żądać naprawienia szkody doznanych przez urodzeniem. Roszczenia zmierzające do naprawienia tych szkód, nie mogą być zbywalne. Zasada ta nie odnosi się do roszczeń już wymagalnych, które zostały uznane na piśmie albo przyznane prawomocnym orzeczeniem. W przypadkach takich orzeczenie traci swoją szczególną osobistą cechę przekształcając się w roszczenie pieniężne. Odszkodowanie przysługuje osobie bezpośrednio poszkodowanej czynem. Majątkowa szkoda na osobie
Naprawienie majątkowej szkody na osobie uregulowane zostało w odniesieniu do dwóch typów przypadków:
Uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia- polega na naruszeniu integralności fizycznej człowieka. Rozstrój zdrowia wyraża się w zakłóceniu funkcjonowania jego organizmu. Poszkodowanemu przysługuje
Odszkodowanie na pokrycie wszelkich wynikłych z tego powodu kosztów w szczególności kosztów leczenia- koszty transportu chorego, dojazd osób bliskich, koszty opieki lekarskiej i pielęgnacji łącznie ze specjalnym odżywianiem, koszty nabycia aparatury usprawniającej inwalidów, koszty przyuczenia do nowego zawodu
Renta na wyrównanie szkód stałych- roszczenie o rentę przysługuje poszkodowanemu w razie:
Całkowitej lub częściowej utraty przez niego zdolności do pracy zarobkowej
Zwiększenia się jego potrzeb- Zmniejszenia się jego widoków powodzenia na przyszłość
W razie częściowej utraty zdolności do pracy- wysokość należnej renty powinna odpowiadać różnicy między zarobkami, jakie poszkodowany przypuszczalnie osiągnąłby w okresie objętym rentą, gdyby nie doznał uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia, a zarobkami, jakie rzeczywiście może w tym czasie osiągnąć. W razie całkowitej utraty zdolności do pracy- renta powinna być ustalona w wysokości równej wszystkim prawdopodobnym zarobkom poszkodowanego, jakie by on uzyskał, gdyby nie wyrządzono mu szkody. Osoba, która nie miała zdolności zarobkowej nie może otrzymać renty. Z ważnych powodów i na żądanie poszkodowanego sąd może mu przyznać zamiast renty lub jej części odszkodowanie jednorazowe. Śmierci człowieka- Renta dla osób pośrednio poszkodowanych- przewidziana przez art. 446 § 2KC. Od uprawnionej grupy osób należą:
(…)
… człowieka- Renta dla osób pośrednio poszkodowanych- przewidziana przez art. 446 § 2KC. Od uprawnionej grupy osób należą: Osoby, wobec których ciążył na zmarłym ustawowy obowiązek alimentacyjny (renta obligatoryjna)
Inne osoby bliskie, którym zmarły dobrowolnie i stale dostarczał środków utrzymania, jeżeli z okoliczności wynika, że wymagają tego zasady współżycia społecznego
Roszczenia o rentę z art. art…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)