System źródeł prawa Unii Europejskiej
System źródeł prawa UE obejmuje:
prawo pierwotne
prawo pochodne (wtórne)
Prawo pierwotne - na prawo pierwotne składają się traktaty założycielskie (przede wszystkim Traktat o UE, Traktat o Wspólnotach Europejskich) oraz kolejne traktaty akcesyjne. Są to umowy międzynarodowe (dochodzą do skutku w wyniku wyrażenia takiej woli przez wszystkie zainteresowane państwa).
Prawo pochodne - akty organów wykonawczych - normy stanowione przez organy Unii na podstawie kompetencji przyznanych im przez traktaty założycielskie. Jest to szczególny rodzaj norm, nie będących ani prawem międzynarodowym, ani prawem krajowym, a tworzącym trzeci, równolegle istniejący porządek prawny - prawo wspólnotowe.
Akty prawa pochodnego dochodzą do skutku w wyniku działań Rady i Komisji i nie jest konieczna ich prawna akceptacja przez władze państw członkowskich. Akty te mogą zawierać normy o bezpośrednio obowiązującym charakterze. Przyjmuje się, że prawo UE ma pierwszeństwo wobec krajowych porządków prawnych, więc w razie kolizji norm należy zastosować prawo Unii, a pominąć przepis krajowy.
Ogół unijnych instytucji prawnych, ich wykładnię orzeczniczą i doktrynalną, oraz wartości stanowiące ich podstawę i przesłankę określa się mianem „dorobek wspólnotowy” (acquis communautaire), przyjmując, że państwa członkowskie są zobowiązane do jego poszanowania i akceptacji.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)