Bartłomiej Golka, „System medialny Francji”, DW Elipsa, Warszawa 2001 Wstęp Dlaczego warto przyjrzeć się francuskiemu systemowi medialnemu? Jakiej jest jego znaczenie?
Media informacyjne stanowią żywą i ważną cz. kultury francuskiej. Historia prasy i dziennikarstwa tego kraju była wielokrotnie dla Europy wzorcem, źródłem inspiracji i odniesień. Dziś jest podobnie, z dorobku Francuzów korzystają kraje przechodzące procesy transformacji społeczno - politycznej.
system ten, rozumiany jako zespół instytucji służących stałemu informowaniu społeczeństwa o aktualnych wydarzeniach oraz ich komentowaniu, a także związanych z tym uwarunkowań prawno - społecznych i organizacyjnych, odznacza się swoistymi cechami, wyróżniającymi go spośród innych państw. Różnice te, wynikają przede wszystkim z wielowiekowej tradycji oraz zdarzeń, które zaszły we Francji po II wojnie światowej. Różnice zacierające się pod wpływem globalizacji
Różnice utrzymujące się
Kontrola państwa nad mediami audiowizualnymi
Zróżnicowanie polityczne prasy drukowanej oraz form własności wszystkich mediów
Francja posiada agencję - Agence France Presse stanowiąca kontynuację najstarszej agencji informacyjnej na świecie (Havas 1832). Agence France Presse: To największy eksporter nie anglojęzycznych programów tv,
jeden z największych w europie producent filmów tv,
jej główne agencje reklamowe (Havas Adversting i Publicis) są instytucjami francuskimi nie międzynarodowymi. Współczesną francuską informację masową należy traktować jako złożony, a jednocześnie spójny system naczyń połączonych wzajemnie na siebie oddziałujących.
Ciekawostka!? Czego zazdrościć i co podziwiać u Francuzów? Francuskie społeczeństwo interesuje się masową informacją, dlatego Francuzi mają bardzo bogatą literaturę w tej dziedzinie, a ponadto wiele francuskich dzienników i magazynów publikuje systematycznie informacje ze świata mediów.
Część I. (1944 - 1979) Media jako przedmiot refleksji społecznej . Podział mediów:
- najstarsza grupa: drukowane (książki, afisze, gazety i czasopisma, itd.),
- media filmowe (fotografia, kino),
- media elektroniczne ( radio, telewizja, telefon, magnetowid, videotekst, faks, CD-Rom, internet).
Wraz z wydłużaniem tej listy trwa debata nad znaczeniem tego procesu i jego perspektywami.
We Francji periodyczna prasa informacyjna rozwijała się od 1631r . (przed były jeszcze formy przejściowe), która wraz z La Gazett e założoną przez „ojca” dziennikarstwa francuskiego Theophrasta Reanaudot i Le Nouvelles ordinaires
(…)
….. Pełnej wolności prasy bronił Robespierre i Rabaud Saint - Etienne. Deklaracja Praw Człowieka i Obywatela, uchwalona przez Zgromadzenie Narodowe 26 VIII 1789 w artykule XI głosiła: Swobodne wyrażanie, myśli i opinii jest jednym z najcenniejszych praw człowieka. Każdy obywatel może mówić, pisać, drukować swobodnie z wyjątkiem przypadków gdy nadużywa tej wolności w sposób określony prawem.
1790 Komitet…
… pomocy.
Odrodzona prasa paryska to przede wszystkim „ „L'Humanite”, „Le Populaire”, „Combat”, „Defense de la France”, „Liberation”, „Franc - Tireur”, „Le Figaro”. W tworzeniu powojennej prasy uczestniczyło wielu wybitnych intelektualistów o rozmaitych poglądach politycznych i zawodach, m.in. Mauriak. Sartre, Camus, Amaury, Aron.
Pojawiły się też pisma całkiem nowe, niektóre z nich jak np. „Le Monde” przetrwały do dzisiaj.
„Le Monde” - wiąże się z Hubertem Beuve-Mery, Rene Courtin oraz Christianem Funck - Brentano. Pierwszy nr ukazał się 19 grudnia 1944r., w nakładzie 140 tys.egz.. W styczniu 1945r. gazeta zmniejsza nakład o połowę, ze względu na brak papieru. Korzystała z przywileju (początkowo) drukowania oficjalnych dokumentów dokumentów polityki międzynarodowej. Żywo rozwijała się tez prasa…
… z reklam. Chaos i przypadkowość rządziły w prasie. Można rzecz, że w latach 50. ostatecznie dokonał się powrót francuskiej prasy na kapitalistyczną drogę. Osłabiała się pozycja pism politycznych, zyskiwały na znaczeniu prywatne inicjatywy jak np. „Le Monde”.
„Le Monde” w latach 50. czytali ludzie wykształceni, liberalna burżuazyjna inteligencja, studenci. Dwóch założycieli Courtin i Func - Brentano…
… się ogólnym brakiem stabilizacji. Względy społeczne, kulturalne i tradycyjny pluralizm polityczny, stwarzał dla niej pewną barierę. Francuscy medioznawcy nie używają pojęcia „koncern” lecz „grupa prasowa” - bo pozwala na zestawienie własności indywidualnej z własnością grupową.
Francuskie koncerny prasowe
Hachette, 1826r. zakłada księgarni Hachette, później rozszerza swoją działalność. W latach 70…
… -300 firm i filii, produkty i usługi medialne w 20 językach, 20 tysięcy współpracowników. Havas stanowi cz. wydawniczo - informacyjna nowej grupy Vivendi Universal. Havas prowadzi działalność w trzech kierunkach : informacji, wydawnictw i rozpowszechniania. Havas Vivendi Universal Nadal odgrywa ogromna role jako wydawca książek. Hersant, funkcjonuje na rynku od 1950r., początkowo zdobywał tytuły…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)