To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
PROCES KONCENTRACJI MEDIÓW W STANACH ZJEDNOCZONYCH I PRÓBY JEGO OGRANICZANIA. WIELKIE GRUPY MEDIALNE. Koncentracja prasy w USA jest procesem stałym choć o różnym natężeniu. Charakteryzuje ją multimedialność i umiędzynarodowienie. Multimedialność jest cechą wielu koncernów amerykańskich, ale umiędzynarodowienie dotyczy tylko prawdziwych potentatów takich jak: Murdoch, Gannett, Ted Turner (CNN), Scripps-Howard, Hearst itd. Na amerykański rynek prasowy wchodzą grupy zagraniczne m. in. niemieckie. Największe koncerny amerykańskie to Gannett (USA Today), Knight-Ridder, Scripps-Howard, Dow Jones, Times Mirror, New York Times Company, Newhouse, Cox. Procesów koncentracji nie powstrzymają bariery prawne. Próby stworzenia barier antymonopolowych były dziełem przede wszystkim FCC. Od 1941 roku komisja usiłowała przeciwdziałać prawnymi ograniczeniami tworzeniu lokalnych monopoli informacyjnych przez łączenie w rękach jednego właściciela stacji radiowych, telewizyjnych i prasy drukowanej. Próby takie nie doprowadziły jednak do stworzenia skutecznego przeciwdziałania koncentracji. Obecnie dziesiątki grup posiadają charakter multimedialny i nie są podejmowane realne próby ograniczenia tego stanu. W Stanach ustawy antykartelowej w odniesieniu do mediów drukowanych w ogóle nie ma. PROCES KONCENTRACJI MEDIÓW W WIELKIEJ BRYTANII I PRÓBY JEGO OGRANICZANIA. WIELKIE GRUPY MEDIALNE. Wydawaniem prasy zajmują się niezależne kompanie i grupy prasowe. Najważniejsze z nich to: Daily Mail and General Trust PLC, kontrolujący około 55 tytułów (m.in. Daily Mail), Trinity Mirror, kontrolująca jeden dziennik ogólnokrajowy (Daily Mirror), News International PLC, Newspaper Publishing PLC (m.in. The Independent). Najpopularniejsza gazeta niedzielna w Wielkiej Brytanii- News of the World, wydawana jest przez News International Roberta Murdocha. W rękach Murdocha jest także na przykład The Times. Drugim potentatem na rynku prasy brytyjskiej jest Kanadyjczyk Conrad Black, właściciel między innymi Daily Telegraph i Sunday Telegraph. Inny magnat mediów masowych to Pearson, który kontroluje grupę Financial Times Newspapers, będącą właścicielem The Financial Times. W Wielkiej Brytanii istnieją przepisy prawne przeciwdziałające nadmiernej koncentracji własności zarówno w sferze mediów elektronicznych jak i drukowanych. Przede wszystkim jest wymagana zgoda rządu brytyjskiego na przejęcie gazety (lub udziałów w gazecie) przez właściciela posiadającego już inne tytuły prasowe o całkowitym nakładzie przekraczającym 0,5 miliona egzemplarzy (łącznie z gazetą, która ma być zakupiona).
Wiosną 1995 roku opublikowano tzw. zieloną księgę. Dokument ten zakładał, że większość ogólnokrajowych koncernów prasowych będzie mogła mieć udziały w co najmniej dwóch spółkach telewizji komercyjnej ITV (stacjach regionalnych), zaś niezależne stacje telewizji naziemnej będą miały prawo nabywania udziałów w gazetach i czasopismach, a także w sieciach telewizji kablowej i stacjach telewizji satelitarnej. Propozycje zostały tak sformułowane żeby koncerny prasowe nie miały więcej niż 15% udziałów w rynku audycji telewizyjnych.
(…)
… jest Westdeutsche Allgemeine Zeitungsverlagsgesellschat E. Brost und J. Funke GmbH und Co. W skład tego wydawnictwa wchodzi pięć wydawnictw gazetowych, wydawnictwo pism kobiecych, spółki czasopism reklamowych. Wydawnictwem zasługującym na uwagę jest Frankfurter Allgemeine Zeitung GmbH. Wydaje FAZ, a także pisma o tematyce gospodarczej. Poza prasą ma udziały w prywatnych stacjach telewizyjnych i radiowych (Radio…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)