Opracowanie tematu "System kształcenia szkolnego w starożytności czasów cesarstwa rzymskiego" można uznać za notatki z historii lub notatki z pedagogiki. Temat został opracowany na 4 stronach w formacie doc. W pracy omówiono przykładowo takie zagadnienia jak: szkolnictwo w starożytnym Rzymie, wychowanie w rodzinie, młody Rzymianin, szkoły elementarne, wyzwoleniec grecki, nauczyciel grecki, pisanie i rachunki, nauka czytania, łacina, woskowe tabliczki, pisanie za pomocą rylca, prawo XII tablic, elementarz, rody arystokratyczne, edukacja arystokracji, kształcenie niewolników, wojsko rzymskie. Ponadto można napotkać takie pojęcia jak na przykład: analfabetyzm, Rzym republikański, podbój Grecji, pajdeja, retoryka, wykształcenie gramatykalne i retoryczne, retorzy, wykłady publiczne, szkoły gramatykalne, język grecki, język łaciński, gramatyka, literatura, szkoły retoryczne, układanie mowy, rozwój duchowy jednostki, edukacja w starożytności, proza, krytyka i uzasadnienie, teoria retoryki, starożytne wykształcenie, organizacja szkolnictwa wyższego, wychowanie kobiet, edukacja kobiet, nauczanie łacińskie, filozofia grecka, medycyna grecka, nauczanie medycyny, prawo rzymskie, szkoły prawa, rzymska wiedza prawnicza, wpływ władzy państwowej na szkołę.
System kształcenia szkolnego w starożytności czasów cesarstwa rzymskiego. SZKOLNICTWO W STAROŻYTNYM RZYMIE
Starożytny Rzym ukształtował się jako silny ekspansywny organizm państwowy potrzebujący przede wszystkim tęgich wojowników i dobrych administratorów. Ideałem wychowawczym przez długie wieki był surowy ideał obywatela, charakteryzujący się takimi cnotami, jak: stałość, dzielność, pobożność, opanowanie, godność, roztropność, sprawiedliwość. Wychowanie i wykształcenie młodzieży odbywało się głównie na łonie rodziny, było jej rzeczą prywatną. Chłopiec w wieku 7 lat przechodził spod opieki matki pod opiekę ojca. Poprzez bezpośrednie uczestnictwo chłopca w różnych zajęciach ojca zdobywał on umiejętność gospodarowania, mierzenia, liczenia, odbywania praktyk religijnych. Młody Rzymianin miał znajdować najznakomitsze wzory do naśladowania właśnie w rodzinie; ze sprawami publicznymi zaznajamiał się na zgromadzeniach ludowych i rozprawach sądowych, prowadzony tam przez ojca; Ok. 16 roku życia chłopiec przywdziewał-17 marca (liberia)- uroczyście togę męską, na Capitolu wpisywano go do grona młodzieńców, Dalszą naukę życia publicznego dopełniał przyjaciel rodziny opiekując się młodzieńcem przez ok. 1 rok. Rzemiosło wojenne poznawał najpierw podczas ćwiczeń na Polu Marsowym, gdzie uczono władania mieczem, rzucania dzidą, skoków i biegów. Póżniej w szeregach wojskowych, w drodze surowego posłuszeństwa młody obywatel uczył się sztuki rozkazywania. Stając się zupełnie dorosłym nigdy nie wychodził spod władzy ojcowskiej. Nauki, wyższa kultura intelektualna nikogo nie nęciły. Nie rozumiano w jakim celu synowie mieliby więcej umieć niż od ojców.
Dziewczęta były zaznajamiane przez matki z pracami domowymi: przędzeniem, tkaniem, szyciem oraz ze śpiewem, tańcem i muzyką.
Szkoły elementarne
Warstwy uboższe korzystały z prywatnych szkółek elementarnych, w których prosty nauczyciel, przeważnie wyzwoleniec grecki, za lichą opłatą uczył czytania, pisania i rachunków. Szkółki te najczęściej mieściły się w budach na rynku lub skrzyżowaniu się ulic. Do szkół elementar- nych uczęszczali zarówno chłopcy, jak i dziewczęta po ukończeniu 6-7 lat. Nauczyciel uczył najpierw czytać przez powtarzanie za nim nazw głosek, póżniej sylab
(…)
… rzymskiego, natomiast w zakresie `nauczania' Rzymianie poddali się całkowicie kulturze greckiej, zwłaszcza po opanowaniu Grecji (146r.p.n.e.). Rzym z miasta zamkniętego stał się imperium śródziemnomorskim. Zetknięcie z kulturą grecką zbudziło ferment w umysłach rzymskich, poznano wykwint życia greckiego, zachwycano się teatrem, rozkochano się w sztuce. Kontakt z tymi skarbami ostudził przywiązanie…
… w najdrobniejszych szczegółach. Pociągało to za sobą konieczność opanowania wielu umiejętności ubocznych: zasad mnemotechniki, psychologii i umiejętności korzystania z niej, znajomości bieżących spraw państwa, zdolności dostosowania treści i formy wypowiedzi do poziomu i oczekiwań odbiorców oraz gry aktorskiej. Z czasem wytworzyło się w młodzieży przekonanie, że sama sprawa, której się oręduje, jest zupełnie…
… ludzi do wysokich godności.
Bibliografia:
S. Wołoszyn `Dzieje wychowania i myśli pedagogicznej w zarysie.', Warszawa 1964
E. Wipszycka `Z problematyki badań nad zasięgiem znajomości pisma w starożytności', `Przegląd historyczny' nr 1, Warszawa 1983 M. Brożek `Kształcenie i wychowanie w starożytnym Rzymie w IIIw.p.n.e.', `Meander' 1975, nr 10
K. Rekucka-Bugajska `Ośrodki szkolnictwa wyższego w IV w.n.e…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)