To tylko jedna z 8 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
SYSTEM BANKOWY W POLSCE Dyskusja nad potrzebą uporządkowania spraw monetarnych i skarbowych oraz powołania banku narodowego pojawiła się w Polsce w II połowie XVIII wieku. Upadek państwa u schyłku tego stulecia uczynił ją bezprzedmiotową. Idea utworzenia banku emisyjnego powróciła w Królestwie Polskim po wojnach napoleońskich i Kongresie Wiedeńskim. 29 stycznia 1828 r. został wydany dekret Mikołaja I, powołujący Bank Polski. Bankowi podlegała mennica. Zakres działalności Banku był bardzo szeroki:
do podstawowych jego funkcji należała emisja pieniądza papierowego. Bank mógł je wydawać do wysokości kapitału zakładowego. Banknoty były wymienialne na monety srebrne.
Bank pełnił funkcje centralnej kasy państwowej i sprawował zarząd długami publicznymi,
finansował rozwój rządowego górnictwa i hutnictwa,
wykonywał wszelkie czynności bankowe: udzielał pożyczek w różnych formach(pod zastaw, na zabezpieczenie hipoteczne, wekslowe), przejmował depozyty publiczne i prywatne, otwierał rachunki bieżące oraz zajmował się skupem, sprzedażą i wymianą zagranicznych walut,
poza właściwymi operacjami bankowymi Bank Polski brał bezpośredni udział w działalności przemysłowej i handlowej: uczestniczył w handlu zbożem, wełna itp., utrzymywał własne magazyny, przejmował od niewypłacalnych dłużników przedsiębiorstwa przemysłowe i prowadził je na własny rachunek, a przez szereg lat miał we własnej administracji całe rządowe górnictwo i hutnictwo. Pierwsze banknoty Banku Polskiego pojawiły się w obiegu w 1830 r.
Wybuch powstania listopadowego, a potem przegrana wojna z Rosją zmieniły sytuację polityczną i doprowadziły do likwidacji autonomii Królestwa, co oznaczało również stopniowe pozbawianie Banku Polskiego atrybutów banku centralnego. W 1832 r. odebrano mu mennicę.
W 1842 r. wprowadzono do obiegu (oprócz złotego) ruble i kopiejki, a bilety Banku opatrzono dodatkowym napisem w języku rosyjskim. W 1860 r. powstał rosyjski Bank Państwowy; w 10 lat później Bankowi Polskiemu odebrano przywilej emisyjny i w 1885 r. przekształcono go w kantor rosyjskiego Banku Państwa.
Po likwidacji Banku Polskiego w Królestwie Polskim - jedynej polskiej instytucji emisyjnej pod zaborami - we wszystkich trzech zaborach obowiązywała waluta wydawana przez centralne banki emisyjne państw zaborczych
Intensyfikacja życia gospodarczego doprowadziła również na ziemiach polskich do powstania licznych placówek bankowych.
W zaborze pruskim decydujący głos miały banki niemieckie, udzielające kredytów przede wszystkim Niemcom i instytucjom niemieckim. Wśród polskich banków prywatnych największe znaczenie miała spółka akcyjna Bank Kwilecki-Potocki, założona w 1870 roku. W Królestwie po 1870 r. szybko przebiegał proces koncentracji drobnych placówek bankowych i kantorów wymiany, stawały się one filiami większych banków.
(…)
… jego stabilności:
ustawy o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków z 1993 r.
ustawy o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej z 1994 r.,
ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym z 1994 r.
Ustawa o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków stworzyła prawne podstawy przeciwdziałania sytuacjom kryzysowym w państwowym segmencie sektora bankowego i rozwiązania…
…, które miały zastąpić bilety Banku Polskiego. Oprócz działalności emisyjnej Bank ten wykonywał normalne czynności bankowe.
W 1944 r. na terenach wyzwalanych przez Armię Czerwoną spod okupacji niemieckiej Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego, znajdujący się w orbicie wpływów moskiewskich, zamierzał powołać własną instytucję emisyjną niezależną od Banku Polskiego SA, związanego z rządem RP w Londynie. PKWN…
…, wiążą się ze zwiększeniem udziału inwestorów zagranicznych w polskim sektorze bankowym.
Komisja Nadzoru Bankowego wydała zgodę na połączenie:
BIG Banku SA z BIG Bankiem Gdańskim SA (Uchwała KNB z 20 lipca 2000 r.),
Banku Handlowego w Warszawie SA z Citibank (Poland) SA (Uchwała KNB z 11października 2000 r.),
Banku Zachodniego SA i Wielkopolskiego Banku Kredytowego SA (Uchwała KNB z 7marca 2001 r…
… obligatoryjnego zrzeszenia w Banku Gospodarki
Żywnościowej (BGŻ ), banku państwowo-spółdzielczym. BGŻ by ich centralną jednostką organizacyjno-finansową i w stosunku do banków spółdzielczych wykonywał obowiązki przysługujące centralnym związkom spółdzielczym w rozumieniu ustawy Prawo spółdzielcze, mając jednocześnie uprawnienia w zakresie nadzoru bankowego.
We wrześniu 1992 r. Prezes NBP zarządził…
… z Bankowego Funduszu Gwarancyjnego (od 1995 r.),
zwolnienia podatkowe w 1995 i 1996 r.,
obligacje restrukturyzacyjne na zakup złych pożyczek i kredytów spółdzielczych.
W efekcie tej pomocy liczba upadających banków spółdzielczych stale malała. W tym samym czasie liczba połączeń stopniowo rosła.
W styczniu 2001 r. wprowadzono w życie nową ustawę regulującą bankowo spółdzielczą - o funkcjonowaniu banków…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)