Stosunki polsko-niemieckie za panowania Piastów

Nasza ocena:

5
Pobrań: 77
Wyświetleń: 994
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Stosunki polsko-niemieckie za panowania Piastów - strona 1 Stosunki polsko-niemieckie za panowania Piastów - strona 2 Stosunki polsko-niemieckie za panowania Piastów - strona 3

Fragment notatki:

Stosunki polsko - niemieckie za czasów rządów Piastów. Państwo Polan powstało w drugiej połowie IX wieku z połączenia kilku plemion. Były to plemiona słowiańskie zjednoczone między Odrą i Wisłą przez plemię Polan z dorzecza Warty. Pierwszym władcą Polski był Mieszko I (960-992). Państwo Mieszka I jednoczyło pod wspólną władzą polityczną wiele innych terytoriów plemiennych z własnymi miejscami kultu i własnymi bóstwami naczelnymi, i to stawało się przeszkodą w utrwaleniu jedności ziem polskich. W interesie państwa była likwidacja odrębnych kultur plemiennych. Możliwość taką dawało przyjęcie chrześcijaństwa. W tym czasie państwo Mieszk a I stykało się już z chrześcijańskimi sąsiadami. Na południu byli nimi książęta czescy, a na zachodzie Niemcy. Jeszcze Ruś na wschodzie pozostawała przy starych kultach. Chrześcijaństwo jako religia oparta na wierze w jednego Boga rządzącego całym światem, usuwało trudności wynikające z partykularyzmu wierzeń słowiańskich. Otton I chciał założyć w Magdeburgu arcybiskupstwo dla ziem słowiańskich. Arcybiskupstwo to powstało w 968 r., ale Mieszko I był szybszy. W obawie, aby zamiary cesarza niemieckiego nie doprowadziły do politycznego uzależnienia Polski od Sasów, w 965r. pojął za żonę księżniczkę czeską Dobrawę (córkę Bolesława I). Skorzystał z pośrednictwa czeskiego przy nawiązaniu stosunków z Kościołem i w 966 r. przyjął chrzest, po czym nastąpiła chrystianizacja kraju. W 968 r. przybył do Polski pierwszy biskup misyjny z Rzymu - Jordan, który zajął się organizacją Kościoła w Polsce. Kościół ten był zależny bezpośrednio od Rzymu. Chrzest Mieszka I umożliwił mu korzystne ułożenie stosunków z cesarstwem. Zachowywał przy tym niezależność od królestwa niemieckiego, a obowiązki wobec cesarza miały polegać na udzielaniu materialnego i zbrojnego poparcia w akcjach mających na celu obronę Kościoła i szerzenie chrześcijaństwa. W ramach tego obowiązku Mieszko I brał udział w walkach z północno-zachodnim ludem słowiańskim - Wieletów, ale to leżało w jego własnym interesie, gdyż Wieleci zagrażali Pomorzu. Oficjalnie mówiono, że Mieszko I przyjaźni się z cesarzem. Poprawne stosunki nie zapobiegały walkom polsko-niemieckim. Wyprawa margrabiego Hodona, mająca sparaliżować działanie polskie na Pomorzu Zachodnim, została rozbita przez Mieszka I i jego brata Czcibora, pod Cedynią w 972 r. Otton I wezwał Mieszka I i w ramach odszkodowania zażądał oddania na dwór cesarski w charakterze zakładnika jego syna Bolesława (Chrobrego). Po śmierci Ottona I doszło do zerwania dobrych stosunk6w Polski z cesarstwem. Mieszko I odmówił płacenia trybutu, co więcej, ingerował w sprawy wewnętrzne Niemiec, opowiadając się przeciw elekcji Ottona II. W 980 r. powstała inicjatywa niemiecka zmierzająca do utrzymania pokoju, przez małżeństwo Mieszka I z córką margrabiego Teodoryka - Odą.

(…)

… Zbigniew umarł. (Krzywousty w 1116 r. opanował Pomorze Gdańskie). Bolesław Krzywousty chcąc zapobiec walce o tron, ustanowił przed śmiercią zasady następstwa tronu, które jednak i tak nie uchroniły Polski przed walkami o tron. Już między najstarszym synem Krzywoustego i jego następcą Władysławem II (1138-1146) a jego braćmi przyrodnimi - Bolesławem Kędzierzawym na Mazowszu i Mieszkiem Starym w Wielkopolsce doszło do konfliktu. Poparcie możnowładców zadecydowało o zwycięstwie młodszych braci. Władysław H został wygnany z kraju. Rządy przejął jako nowy senior - Bolesław IV Kędzierzawy (1146-1173), a po jego śmierci - Mieszko III Stary (1173-1177). Możni w Małopolsce usunęli Mieszka z tronu a powołali na tron Kazimierza II Sprawiedliwego (1177-1194), a po nim Leszka Białego (1194-1227). Słabnące w okresie rozdrobnienia feudalnego państwo nie mogło się uchronić od strat terytorialnych. Uzależniło się Pomorze Gdańskie, odpadła, ziemia lubuska. W 1226 r. młodszy syn Kazimierza Sprawiedliwego - Konrad Mazowiecki osadził w ziemi chełmińskiej rycerzy niemieckiego zakonu Panny Maryi (w Polsce zwanego Krzyżakami). Mieli oni chronić Mazowsze od najazdów Prusów oraz pomagać w zdobywaniu ziem pruskich…
…, jednak po ich krótkim panowaniu władzę przejął Władysław Łokietek (1306-1333). Opanował tylko Małopolskę i Pomorze Gdańskie. W Wielkopolsce rządził inny Piast. Książęta dzielnicowi na Śląsku i Mazowszu nie uznawali niczyjej władzy. Polsce groziło więc ponowne rozbicie. Tę sytuację wykorzystali Brandenburczycy, napadając w 1308 r. na Pomorze, i zajęli Gdańsk. Łokietek wezwał na pomoc Krzyżaków, zgodnie z zawartą umową…
… w. Wyszehradzie w 1335 r. Na tym samym zjeździe król czeski i węgierski przyznali Polsce Kujawy, a Pomorze Gdańskie i ziemię chełmińską Krzyżakom. Kazimierz odwołał się do papieża, ale i to nie przyniosło rezultatu. W 1343 r. w Kaliskim doszło ostatecznie do zawarcia pokoju, na mocy którego zwrócili Polsce Kujawy, zaś Pomorze zatrzymali jako "jałmużnę" królewską. Kazimierz zachował tytuł "pana Pomorza…
… Władysława Łokietka, tron polski objął jego jedyny syn -Kazimierz III Wielki (1333-1370). Jego koronacja odbyła się w Krakowie. Kazimierz Wielki objął rządy nad krajem wyniszczonym wojnami. Zamierzał odzyskać utracone ziemie drogą rokowań pokojowych. Najpierw uregulował stosunki z Janem Luksemburskim, płacąc wysoką sumę pieniężną, by ten zrezygnował z pretensji do tronu polskiego. Nastąpiło to na zjeździe…
… na Saksonię, pustoszą ją i wywożąc z niej łupy. Początkowym sukcesom Mieszka II położyło jednak kres niemal jednoczesne uderzenie na Polskę kilku sąsiadów. Książę czeski Brzetysław odebrał Morawy, cesarz Konrad II Łużyce, książę kijowski Jarosław Mądry - Grody Czerwieńskie, a król węgierski Stefan I Wielki opanował ziemię Słowaków. Zaś w kraju przeciw Mieszkowi II wystąpił Bezprym, poparty przez Ruś. W 1031…
… walczyło wielu pretendentów. Najpoważniejszym był książę Przemysław II oraz król czeski Wacław II. Jednak 26 czerwca 1295 r. w Gnieźnie koronował się Przemysław II dzięki pomocy arcybiskupa gnieźnieńskiego Jakuba Świnki. W kilka miesięcy po koronacji Przemysław II został zamordowany. Nie zostawił synów, więc o dziedzictwo rozpoczęty się watki. Po tron królewski sięgnęła rodzina Przemyślidów…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz