Mieszko I (ok. 922-992) Pierwszy historycznie udokumentowany władca Polski z dynastii Piastów. Zjednoczył kilka plemion zachodniej Słowiańszczyzny pod swoją władzą książęcą. W celu umocnienia tworzonej państwowości przyjął w 966 r. chrzest. Przez ten akt państwo Mieszka weszło w ówczesny europejski system polityczny, nawiązane zostały stosunki z ówczesnymi potęgami - z papiestwem i z cesarstwem. Chrzest przyjęty został z Czech, wraz z małżeństwem z czeską księżniczką Dobrawą. Po jej śmierci Mieszko poślubił Odę, córkę margrabiego Dytrycha. Prowadził wojny z Marchią Wschodnią i z Czechami. Umierając podzielił państwo między syna pierworodnego Bolesława i synów urodzonych z małżeństwa z Odą.
Bolesław Chrobry (ok. 967-1025). Pierworodny syn Mieszka I i czeskiej księżniczki Dobrawy wygnał z kraju - po śmierci ojca - jego drugą żonę Odę wraz z przyrodnim rodzeństwem i przywrócił jedność państwa. Myśląc o koronie królewskiej, rozwijał kontakty z papiestwem i cesarstwem. W 999 r. doprowadził do kanonizacji biskupa Wojciecha, zamordowanego przez Prusów w trakcie prac misyjnych, i spowodował utworzenie w 1000 r. pierwszej w młodym państwie metropolii (arcybiskupstwa). Jej siedzibą stała się stolica kraju - Gniezno. W tymże roku, w Gnieźnie, doszło do wizyty mającej wielkie znaczenie polityczne dla pozycji państwa Bolesława. Gościem był sam cesarz Otton III, podejmowany z wielką gościnnością i przepychem. W wojnach zarówno z zachodnimi, jak i ze wschodnimi sąsiadami uzyskał Bolesław znaczne nabytki terytorialne. Na zachodzie Milsko i Łużyce. Na wschodzie Grody Czerwieńskie. Upragniona koronacja nastąpiła w ostatnim roku jego życia w 1025.
Mieszko II (990-1034) Został królem z woli wielkiego ojca Bolesława Chrobrego, mimo że był młodszym synem. Ojciec także zarządził jego małżeństwo z Rychezą, siostrzenicą cesarza Ottona III w 1013 r. Bracia Mieszka, starszy Bezprym oraz młodszy Otton, nie pogodzili się z decyzją ojca, a w swej walce przeciwko Mieszkowi uzyskali poparcie koalicji niemiecko-ruskiej. Za jego panowania Czesi zajęli Morawy, Niemcy - Łużyce, Duńczycy - Pomorze, Rusini - Grody Czerwieńskie. Rycheza opuściła kraj potajemnie, zabierając do Niemiec insygnia królewskie. Niedawno zbudowane państwo znalazło się w stanie rozkładu. W 1033 r. Mieszko uznaje zwierzchnictwo cesarza i zrzeka się korony i tytułu królewskiego. Po śmierci Mieszka na ziemiach polskich wybuchła wojna domowa. Mieszko pozostawił syna Kazimierza i dwie córki.
Kazimierz Odnowiciel (1016-1058). Po śmierci Mieszka II w kraju trwała nadal anarchia. Jego syn Kazimierz nie był w stanie przejąć pełni władzy, a w 1037 r. został nawet wygnany przez zbuntowanych możnowładców. Wkrótce potem książę czeski Brzetysław najechał ziemie polskie, złupił Poznań i Gniezno, skąd wywiózł relikwie św. Wojciecha, patrona państwa, a następnie zagarnął Śląsk. W tych dramatycznych okolicznościach powrót Kazimierza nie wywołał większych oporów i książę zabrał się z dużym powodzeniem do odbudowy państwa oraz podnoszenia kraju z upadku gospodarczego i cywilizacyjnego. Kazimierz odzyskał Śląsk i przyłączył Mazowsze. Wobec zniszczenia Wielkopolski i jej starych grodów Poznania i Gniezna, Kazimierz przeniósł stolicę do Krakowa
(…)
… Zbigniewem. W miarę utrwalania swojej władzy odnosił kolejne sukcesy wojenne i terytorialne. Walka z cesarzem, Henrykiem V, po wielu dramatycznych epizodach, zakończyła się przegraną wojsk cesarskich w bitwie pod Wrocławiem. Bolesław podbijał Pomorze, prowadząc tam jednocześnie akcje misyjne. Zdobył Pomorze Gdańskie i uzyskał zwierzchnictwo nad Pomorzem Szczecińskim. Jego imponujące sukcesy osłabia…
… śmierci księciem krakowskim Henrykiem Probusem, starającym się u papieża o koronę, na podstawie którego zajął dzielnicą krakowską. Został jednak pokonany i usunięty przez Wacława II czeskiego i dalsze swe staranie oparł o Wielkopolskę. Działania jego popierał wybitny mąż stanu, arcybiskup gnieźnieński Jakub Świnka. W 1294 r. Przemysł przyłączył do swych krain Pomorze Gdańskie, a w 1295 r. koronował…
…, po uzyskaniu drobnych zdobyczy terytorialnych, opanował krakowską dzielnicę senioralną oraz księstwo sandomierskie. Usunięty z Krakowa przez Wacława II, zwrócił się o pomoc do Węgrów i otrzymawszy ją opanował Małopolskę. Utracił jednak Pomorze Gdańskie zabrane przez Krzyżaków. W 1311 r. stłumił bunt mieszczan krakowskich, następnie zdobył Wielkopolskę. W 1320 r. ten wyjątkowo uparty i konsekwentny książę…
… możnowładców. W wyniku buntu w 1177 r. tron krakowski otrzymał Kazimierz Sprawiedliwy. Mieszko nie pogodził się z takim obrotem sprawy i uparcie dążył do powrotu na tron krakowski. Rządy na kilka lat odzyskał, sprawując władzę w imieniu małoletniego Leszka Białego, syna tegoż samego Kazimierza, który wyparł Mieszka z Krakowa.
Kazimierz Sprawiedliwy
(1138-1194) Najmłodszy syn Bolesława Krzywoustego. Pominięty…
… kompetencjami na swoim terytorium. Na czele opozycji przeciw Wacławowi stanął jego przyszły następca, Władysław Łokietek, popierany zarówno przez papieża Bonifacego VIII, jak i króla węgierskiego Roberta, obawiającego się wzrostu potęgi Czech
Władysław Łokietek
(1260-1333). Młodszy brat Leszka Czarnego przejął dziedziczne księstwo kujawskie, myśląc jednak o zjednoczeniu ziem polskich. W latach 1296-1300…
… Polski, państwa środkowoeuropejskiego, które było związane ściśle z cywilizacją zachodnią, łacińską. Władysław Jagiełło wiązał Polskę z Litwą panującą wówczas nad ogromnymi obszarami Wschodu, od Bałtyku po Morze Czarne, gdzie pogaństwo etnicznej Litwy krzyżowało się z prawosławiem podbitych przez nią ziem ruskich. W ten sposób zostały osiągnięte doraźne cele polityczne - ekspansja Zakonu krzyżackiego…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)