Status i konformizm w grupach nieformalnych

O. J. Harvey, Conrad Consalvi, „Status i konformizm w grupach nieformalnych” Najsilniejszy konformizm i najmniejsza częstotliwość zachowań dewiacyjnych cechuje osoby, które zajmują „średnie” statusy w grupie. Silny nonkonformizm i duża częstotliwość zachowań dewiacyjnych jest cechą osób o najniższych i najwyższych statusach w grupie.
Dążenie członka do podniesienia i utrzymania statusu to kluczowe czynniki wpływające na jego dostosowanie się do sprzecznych sądów grupowych.
Osoba o drugorzędnej pozycji może okazać się członkiem, na którego cel najwyższej pozycji wywiera największy motywacyjny wpływ.
Główną konkluzją badań jest stwierdzenie, że członek o drugorzędnym statusie, będący tylko o jeden krok od szczytu, okazał się w stopniu istotnym bardziej konformistyczny wobec sądów innych członków niż zarówno lider, jak i osoba o najniższym statusie. Lider był najmniej konformistyczny, lecz nie z całą pewnością mniej niż osoba o najniższym statusie.
... zobacz całą notatkę