To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
STABILIZACJA WAHAŃ KONIUNKTURALNYCH
Celem polityki stabilizacyjnej jest osiąganie równowagi w skali makro, z której gospodarka w czasie kryzysu została wytrącona. Ma na celu łagodzenie amplitudy wahań PKB.
Środki polityki gospodarczej:
Działające automatycznie - automatyczne stabilizatory koniunktury
Są to środki, które w wyniku zmiany struktury gospodarki, w wyniku systemu ubezpieczeń i podatków tkwią w systemie gospodarczym i same się włączają. Są to mechanizmy, które stworzyli ludzie gdy powstała gospodarka. Włączają się i wyłączają niezależnie, czy władze to sobie uświadamiają. Nie są w stanie samodzielnie przywrócić produkcji i dochodu do stanu wyjściowego. Automatyczne stabilizatory występują w niektórych rodzajach wydatków, które są wrażliwe na zmiany poziomu dochodów i bezrobocia. Najczęstsze z nich:
Stabilizator systemu podatkowego (element polityki fiskalnej) - przejrzysty i stabilny system to automatyczny stabilizator koniunktury. Dotyczy to podatków bezpośrednich (dochodowy).
Mniejszy dochód, mniejsze podatki, skala degresywna; większy dochód, większe podatki, skala progresywna. Podatki pośrednie rosną (VAT i akcyza) w okresach lepszej koniunktury. Rośnie popyt na dobra luksusowe mające duży VAT, akcyzę. Spadają gdy gorsza koniunktura.
Stabilizator w systemie ubezpieczeń społecznych - ubezpieczenie na wypadek bezrobocia, na starość lub przeżycie, zasiłki dla bezrobotnych. Zasiłki rosną w przypadku kryzysu, czyli gdy rośnie bezrobocie.
System cen gwarantowanych na produkty rolne - forma pomocy dla rolników. Ich dochody są niepewne, bo zależą od czynników naturalnych. Określa je rząd. System ten stabilizuje dochody rolników. W okresie recesji ceny są niższe - różnica cenowa dopłacana jest przez rząd. Ceny gwarantowane to ceny przewyższające ceny w poziomie równowagi.
Rośnie udział sektora usług w PKB. PKB dzieli się na część produkcyjną i nieprodukcyjną. Nieprodukcyjna nie ma bezpośredniego wpływu na produkcję i zatrudnienie.
Środki o charakterze dyskrecjonalnym - celowe i świadome podejmowanie działań przez rząd by przeciwdziałać kryzysom (interwencjonizm państwa). Uznaniowe podejmowanie przez rząd decyzji dotyczących wyboru narzędzi, polityki i ich zakresu. Daje możliwość reagowania na zakłócenia. Wadą jest trudność w przewidywaniu.
Stopień dotknięcia kryzysem zależy od stopnia otwartości gospodarki. Im bardziej gospodarka otwarta, tym większa wrażliwość na wahania w krajach, z którymi prowadzone są stosunki handlowe.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)