Średniówka i jej typy. Stratyfikacja instancji nadawczych w wypowiedzi literackiej

Nasza ocena:

5
Pobrań: 812
Wyświetleń: 3829
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Średniówka i jej typy. Stratyfikacja instancji nadawczych w wypowiedzi literackiej - strona 1 Średniówka i jej typy. Stratyfikacja instancji nadawczych w wypowiedzi literackiej - strona 2 Średniówka i jej typy. Stratyfikacja instancji nadawczych w wypowiedzi literackiej - strona 3

Fragment notatki:

Średniówka, czyli stały podział wewnątrzwersowy - Pełni dużą rolę w budowie wersu, choć jej obecność nie jest warunkiem koniecznym do jego istnienia [wersu], - Pojawia się przeważnie w dłuższych wersach stanowiąc ich dział wewnętrzny, ale żeby była zauważalna (i żeby w ogóle można było mówić o tym, że występuje), musi być zawsze w tym samym miejscu, - Można ją znaleźć tylko w wierszach wykorzystujących zasadę powtarzalności identycznej liczby sylab czy zestrojów akcentowych, - Średniówki nie ma w różnych rodzajach wiersza wolnego (chyba że spotykamy tam wersy typowe dla występowania średniówki, jak np. trzynastozgłoskowce 7+6) - średniówka powinna być słabsza od klauzuli (intonacja), - średniówka wzmacnia i podkreśla punkt kulminacyjny wersu, - istnieje również zabieg zacierania średniówki, by zmodyfikować rytm wiersza (np. umiejscowienie jej w środku wyrazu - średniówka zatarta) - najczęściej stosowanym wzmocnieniem średniówki jest użycie inwersji (zwłaszcza w baroku i u klasycystów - średniówka wzmocniona) - występuje w wersach dłuższych niż ośmiozgłoskowce, Rodzaje średniówki: -klasyczna- przypada wewnątrz wersu, między wyrazami [ np. 10(5+5); 13(7+6)] - zatarta - przypada wewnątrz wyrazu - wzmocniona - przypada w miejscu działu składniowego ( . , ; || ).
Stratyfikacja instancji nadawczych w dziele literackim.
Instancje nadawcze:
Autor
Podmiot liryczny/ Narrator
Bohater liryczny
Wyodrębnia się 3 główne role osobowe w językowej komunikacji utworu:
NADAWCA - ten kto mówi;
ODBIORCA - ten do kogo się mówi;
BOHATER - ten o kim się mówi.
Bohater biorąc czynny udział w komunikacji może wejść w rolę nadawcy lub odbiorcy. Istnienie bohatera jest obojętne z punktu widzenia komunikacji. Sam tekst zaświadcza jedynie o istnieniu jego nadawcy (bo przecież on mówi, więc jest. To, że mówi o kimś, nie świadczy teoretycznie o tym, że ten ktoś istnieje, to samo odnosi się do odbiorcy. Jedynie realnie istniejącą osobą, która w tej chwili mówi, więc być musi jest nadawca tekstu). Wypowiedź nie określa liczby osób, które spełniają te role: liczba bohaterów może być nieograniczona, nadawca i odbiorca mogą być zbiorowi. Łatwiej niż liczbę maksymalną określić jest liczbę minimalną osób biorących udział w komunikacji w utworze.
Każda z ról może być przypisana innej osobie
NADAWCA jest rolą nieredukowalną, obecną w każdej sytuacji komunikatywnej, od niej uzależniony jest układ pozostałych ról - obsadzenie w roli nadawcy JA określa przydział ról odbiorcy TY i bohatera ON. Tekst zaświadcza o istniejącym poza nim nadawcy i przedstawia go poprzez właściwą tekstowi organizację semantyczną.


(…)

… imprezy. Jeszcze innym popularnym sposobem dyskredytacjo narratora jest prowadzenie narracji w sposób, który odbiega od społecznych konwencji uznawanych za właściwe mowie osób godnych zaufania, bądź poprzez pokazanie literackiej nieautentyczności, stylizacji, przejaskrawienia, bądź gdy prowokuje do szukania nad jej sensami dosłownymi sensów nadbudowanych.
Bibliografia: 1. Zarys teorii literatury, Michał…
… w roli nadawcy JA określa przydział ról odbiorcy TY i bohatera ON. Tekst zaświadcza o istniejącym poza nim nadawcy i przedstawia go poprzez właściwą tekstowi organizację semantyczną.
Sytuacja nadawcza w utworze może ulec komplikacji zależnie od: 1. liczby mówiących osób; 2. Hierarchicznej zależności między ich wypowiedziami.
Najprostszy przypadek: liryczne wiersze-wyznania, przedstawiające monolog
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz