To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Spoiwa krzemianowe. Spoiwa mineralne zdefiniowano w sposób następujący: „są to substancje nieorganiczne, które w stanie rozdrobnienia, po wymieszaniu z wodą bądź wodnymi roztworami elektrolitów tworzą mieszaninę mającą zdolność do wiązania a następnie twardnienia”. Otóż spoiwa krzemianowe wyłamują się z tej definicji. Bowiem de facto prze otrzymywaniu tzw. minerałów krzemianowych rolę spoiwa spełnia szkło wodne, które jest gęstą stropową cieczą, nie wymagającą cele związania wymieszania z woda. W technice od dość dawna znana jest zdolność mieszaniny składającej się z:
a)szkła wodnego, b)wypełniacza mineralnego, c)tzw. koagulatora, do tworzenia sztucznego kamienia z znacznej wytrzymałości mechanicznej.
Tworzywa oparte na szkle wodnym znalazły dość szerokie zastosowanie: w budownictwie tworzywa te znalazły głównie zastosowanie przy realizacji obiektów przemysłowych, gdzie wykorzystuje się ich bardzo przydatną cechę tj. ich kwasoodporność. I tak np. mieszaninę a)szkła wodnego, b)wypełniacza mineralnego w postaci drobno zmielonej mączki kwasoodpornej, c)koagulatora, używa się do łączenia drobnowymiarowych elementów kwasoodpornych jak np. cegieł, płytek i innych kształtek kwasoodpornych przy wykonywaniu różnorodnych wymurówek i wykładzin kwasoodpornych. W literaturze technicznej termin „spoiwo krzemianowe” stosuje się do określenia właśnie tego typu mieszanin opartych (bazujących) na szkle wodnym i mączce mineralnej. Mieszaninę: a)szkła wodnego, b)mączki mineralnej kwasoodpornej, c)wypełniacza mineralnego kwasoodpornego o wielkości ziaren powyżej 2-4mm, d)koagulatora; do wytwarzania betonu kwasoodpornego, który stosuje się do: układania podług kwasoodpornych i wykonywania obiektów specjalnych (zbiorników, przepustów, itp.). Powyższe zastosowania szkła wodnego wykorzystywały cechę kwasoodporności tworzyw otrzymywanych na jego bazie. Szkło wodne wykorzystuje się także do produkcji: a)elektrod spawalniczych, b)form odlewniczych, c)form i mas ognioodpornych nanoszonych na konstrukcje drewniane lub stalowe, d)impregnatów ognioochronnych do drewna, e)aparatur do tkanin, f)w przemyśle mydlarskim. W większości przypadków omawianych zastosowań (za wyjątkiem stosowania szkła wodnego jako składnika impregnatów do drewna) szkło wodne spełnia rolę spoiwa (kleju) mineralnego. Żeby wyjaśnić, na czym polegają, (z czego wynikają) zdolności wiążące (spajające, klejące) szkła wodnego, trzeba w pierwszej kolejności poznać procesy, jakie zachodzą przy otrzymywaniu szkła wodnego. Otrzymywanie szkła wodnego. Szkło wodne otrzymuje się z mieszaniny dwóch surowców, z których jeden dostarcza: tlenku krzemu SiO2, a drugi tlenku sodu Na2O lub potasu K2O. W praktyce stosuje się: a)piasek kwarcowy - jako nośnik tlenku SiO2, b)węglan sodu lub potasu względnie wodorotlenek sodu lub potasu - jako nośnik tlenku Na
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)