To tylko jedna z 8 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
SPAWALNOŚĆ STALI
WPROWADZENIE POJĘCIA SPAWALNOŚCI
Spawanie jest jedną z najpopularniejszych a zarazem wygodną „technologicznie” metodą łączenia materiałów metalicznych - pozwalają na dowolne ustawienie łączonych ścianek, nie wprowadzając elementów pomocniczych; nie wymagają dodatkowych zabiegów celem uzyskania szczelności łączenia wymagają mniej robocizny, mniejszego wyposażenia, mniejsza powierzchnia warsztatu. Połączenia spawane powstają w wyniku nadtopienia brzegów łączonych elementów i wprowadzenia stopionego materiału dodatkowego (spoiwa) w miejscu łączenia; materiały te po ostygnięciu tworzą spoinę - wiążącą część w jedną całość, tak jak to pokazano na rys. 1.
Rys. 1. Schemat budowy połączenia spawanego
Widoczne na rysunku strefy oznaczone literkami od a-d to charakterystyczne strefy połączenia spawanego. Na szczególną uwagę zasługuje tu strefa oznaczona na rysunku jako „b” to tzw. strefa wpływu ciepła (SWC), która w procesie spawania została nagrzana do wysokiej temperatury tj. takiej, że nastąpiły w niej zmiany mikrostruktury układu. Spawalnością stali nazwiemy podatność materiału do tworzenia złącz spawanych o właściwościach zbliżonych do materiału rodzimego. Spawalność jest cechą nie tylko cechą danego materiału, zależy, bowiem od kilku innych czynników, dlatego też z uwagi na wpływ tychże różnych czynników wydzielono 3 kryteria spawalności:
Spawalność metalurgiczną - zostanie szerzej omówiona dalej
Spawalność technologiczną - zależy ona od metody, parametrów i temperatury spawania, sposobu studzenia, obróbki cieplnej połączenia (zostanie to poszerzone w dalszej części opracowania)
Spawalność konstrukcyjna - zależy ona od grubości i kształtu spawanych elementów, rodzaju i sposobu usytuowania względem siebie poszczególnych połączeń.
Fundamentalne znaczenie ma tu wspomniana spawalność metalurgiczna, bowiem to ona determinuje w dużej mierze całkowitą spawalność. Podstawowym czynnikiem spawalności metalurgicznej jest skłonność do pękania podczas spawania wyrażona równoważnikiem węgla CEV (dawniej Ce). Skłonność ta rośnie bardzo szybko wraz ze wzrostem węgla w materiale, a więc wzrost C (dla stali niestopowych przyjmuje się często maksimum zawartości C na 0,25%) pogarsza spawalność. Dla stali niestopowych i niskostopowych opracowano na ten temat wiele zależności empirycznych, z których zaprezentowane zostaną 2 (najważniejsze):
International Institut of Weldnig - dla stali w których %C0,18
(1)
Ito z Basso - dla stali gdy %C
(…)
… kształtach, które muszą charakteryzować się dużym współczynnikiem bezpieczeństwa pracy, zachowania wymiarów (stabilność) lub są narażone na znaczne obciążenia robocze. Wyżarzanie to prowadzone jest w zakresie temperatur 620-650ºC (dla stali węglowych. Szybkość nagrzewania nie powinna być większa niż 120-150 ºC/h. Czas nagrzewania jest zależny od grubości łączonych elementów i do obliczeń przyjmuje się 3…
… dynamiczne. Dodatkowym źródłem informacji na temat rodzajów przemian otrzymanych struktur, twardości, udarności są wykresy CTPc - S (czas, temperatura, przemiana ciągła - spawanie) pokazane jako przykład na rys. 4 dla stali 18G2A. Rys. 4. Wykres CTPc-S oraz wykres zmian udarności i twardości w zależności od czasu stygnięcia stali dla danego jej gatunku (18G2A)
OBRÓBKA CIEPLNA POŁĄCZEŃ SPAWANYCH
Obróbkę tę…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)