Spalanie osadów - wykład

Spalanie osadów      Jest to pe łne utlenienie związków organicznych osadu w temperaturze od 800 do  1100 stopni. Osad surowy odwadnia si ę wstępnie, z wykorzystaniem odwadniania  mechanicznego. Nast ępnie gaz spalinowy po spaleniu wykorzystywany jest często  do dodatkowego termicznego suszenia osadu wprowadzanego do pieca (rys. 12).  Spalanie osadu jest korzystne w przypadku, gdy mo żliwe jest spalanie bez potrzeby  dostarczania paliwa zewn ętrznego (wartość opałowa osadu powyżej 8000 kJ/kg. Do  spalania nadaj ą się najlepiej odwodnione osady surowe (od 30% s.m.). Spalanie  osadów znacznie upraszcza instalację do przeróbki i unieszkodliwiania.  Produktem ko ńcowym spalania jest popiół oraz gaz spalinowy. Masa popiołu  stanowi 20 % s.m. osadu surowego. Popiół może być składowany na wysypiskach  lub wykorzystany gospodarczo np. do budowy dróg. Spalanie osadów jest  uzasadnione gdy nie mo żna rolniczo wykorzystać ustabilizowanych osadów. Gaz  spalinowy zawiera klasyczne zanieczyszczenia: py ły i tlenki azotu, siarki i węgla a  tak że nietypowe: kwasy mineralne, metale ciężkie oraz węglowodory. Gazy  spalinowe musz ą być oczyszczane. Do spalania osadów wykorzystuje się piece:  półkowe, fluidalne oraz rusztowe gdy spalane są jednocześnie odpady  komunalne.    ... zobacz całą notatkę