Solidarystyczna teoria prawa

SOLIDARYSTYCZNA TEORIA PRAWA Solidaryzm w doktrynach wieku XIX Społeczeństwo ustanawia reguły postępowania, które przynajmniej ograniczają ujawnianie negatywnych cech człowieka
Solidarnościowa idea zachowania poszczególnych jednostek oraz społeczeństwa jako całości Solidarystyczna teoria prawa Leona Duguita (1859-1928) Stosunki społeczne poddane regułom: ekonomicznym, moralnym (sankcja - charakter moralny) oraz prawnym (sankcja wynika z procedury i wymierzana przez uprawniony organ)
Naczelną zasadą spajającą te reguły zasada solidarności - należy postępować solidarnie, gdyż jest się człowiekiem - odpowiednik kelsenowskiej „normy podstawowej” - punkt wyjścia całego systemu normatywnego
Wspólne potrzeby - solidarność przez podobieństwo; różne potrzeby i uzdolnienia - solidarność przez podział pracy
Prawo starsze niż państwo, które je jedynie odkrywa i formułuje w postaci norm
Państwo rezultatem racjonalnej organizacji pracy, która umożliwia jednostkom silnym i przedsiębiorczym pełne wykorzystanie swych zdolności; z także jednością organiczną rządzących i rządzonych
Negacja konstrukcji praw podmiotowych; uprawnione jedynie operowanie pojęciami ze sfery praw publicznych - bo traktują jednostkę jako członka zbiorowości połączonego z innymi więzami solidarności; człowiek niezależny jest fikcją
... zobacz całą notatkę