To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
SEPARACJA MEMBRANOWA W MODYFIKACJI SK ŁADU POWIETRZA Na styku dwóch obszarów techniki - energetyki i inżynierii ochrony środowiska, leżą najistotniejsze problemy ochrony atmosfery, związane z ograniczaniem wytwarzania oraz wychwytywania gazowych produktów spalania węgla w tlenie atmosferycznym obciążonym 80% azotu. Oczywiście najistotniejszym elementem jest modyfikacja procesu spalania, tak aby powietrze zostało wzbogacone w tlen i zubożone w azot, co zmniejszy emisję tlenków azotu . Zadaniami niejako równoległymi są: izolacja wodoru, jako substratu ekologicznie czystego spalania w tlenie z wytworzeniem pary wodnej i eliminacja dwutlenku węgla i paliw węglopochodnych - tak istotne dla ograniczenia efektu cieplarnianego . Te badania w Polsce są na etapie projektowym i badań laboratoryjnych. Z rozwojem kontrolowanej syntezy membran, którym nauczono się nadawać różną formę i strukturę wewnętrzną, a zwłaszcza porowatość i asymetrię w przekroju poprzecznym, stały się możliwe, od dawna przewidywane teoretycznie, technologie separacji gazów, tak z jednorazowego, wieloskładnikowego układu ciecz-ciecz, jak też z dwufazowego ciecz-gaz, czy ciecz-ciecz. Ostatnia dekada wprowadziła do techniki takie membranowe operacje jednostkowe jak: separacja gazów, permeacja par, perwaporacja czy destylacja membranowa. O ile rozdział cząsteczek zawieszonych lub rozpuszczonych w roztworach oraz rozpuszczalnika odbywa się przeważnie (poza elektrotransportem) przy wykorzystaniu efektu „sitowego”, przy którym najistotniejsza jest wielkość porów membrany, o tyle rozdział gazów i par może zachodzić w efekcie rozpuszczania się składnika gazowego w materiale membrany i przechodzenia przez nią na drodze transportu dyfuzyjnego a także w wyniku selekcjonowania na podstawie wielkości cząstek przez średnicę porów membrany. W pierwszym wypadku wykorzystuje się membrany z octanów celulozy, szeroko stosowane w odsalaniu wody przez odwrócona osmozę oraz syntezowane estry i inne pochodne celulozy. Obok nich znalazły zastosowanie membrany polisulfonowe, poliolefinowe, poliamidowe, z tlenku polifenylenu, z czrerobromodwufenylopoliwęglanu oraz kompozytowe o różnych nieujawnionych strukturach. W separacji gazów najczęściej spotyka się membranę w postaci tzw. włókna kapilarnego, które zapewnia najlepsze rozwinięcie powierzchni membrany i jej minimalną grubość, zwłaszcza w wariancie membran asymetrycznych, w których właściwa, super cienka warstwa separacyjna tzw. „skórka” osadzona jest na znacznie grubszej,
(…)
… energetycznego spalania węgli i paliw
węglopochodnych.
Osiągnięto wzbogacenie powietrza w tlen rzędu 25-45%.
Separacja wodoru jest najstarszym zastosowaniem membranowej separacji gazów,
użytej do rozdzielania wodoru od amoniaku w gazie syntezowym. Dziś myśli się o
wprowadzeniu tego procesu do wydzielania wodoru z mieszanin gazowych w
petrochemiach i ciężkiej syntezie organicznej.
Zadanie jakie stanowi separacja…
… procesy energetycznego spalania węgli i paliw
węglopochodnych.
Osiągnięto wzbogacenie powietrza w tlen rzędu 25-45%.
Separacja wodoru jest najstarszym zastosowaniem membranowej separacji gazów,
użytej do rozdzielania wodoru od amoniaku w gazie syntezowym. Dziś myśli się o
wprowadzeniu tego procesu do wydzielania wodoru z mieszanin gazowych w
petrochemiach i ciężkiej syntezie organicznej.
Zadanie…
… azotu (pozostałość tlenu 0,5-5%) pozwalają
na zastosowanie procesu jednostopniowego. Do takich zastosowań azotu należy
chłodnictwo produktów spożywczych. Wyższą czystość azotu można uzyskać przez
ciśnieniową adsorpcję na węglu aktywnym, następującą po operacji membranowej.
Membranowa separacja tlenu była dotąd zdominowana przez maksymalne wzbogacanie
w tlen powietrza, zasilającego procesy…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)