To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Sejm Ustawodawczy
Wybór Sejmu Ustawodawczego zapoczątkował nowy okres rozwoju ustroju państwa, pilna stała się kwestia stworzenia nowych podstaw prawnych ustroju konstytucyjnego. Do wykonywania tego zadania Sejm przystąpił niezwłocznie po zebraniu się na pierwszą sesję, czego efektem była uchwalona najpierw ustawa z 4 lutego 1946 r. o wyborze Prezydenta Rzeczpospolitej. Na jej podstawie dokonano obsady urzędu, wybierając na to stanowisko Bolesława Bieruta. Bardziej złożona była sprawa Małej Konstytucji, czyli aktu wysokiej rangi regulującego sprawy powszechnie ujmowane w konstytucjach, czyli, czyli niepełnej, przejściowo tylko określające kwestie ustrojowe do czasu uchwalenia pełnej konstytucji, co nastąpiło dopiero w roku 1952.
Mała Konstytucja uchwalona została po ożywionych debatach i licznych kontrowersjach w dniu 19 lutego 1947 r., a jej tytuł oficjalny brzmiał: Ustawa konstytucyjna o ustroju i zakresie działania najwyższych organów Rzeczypospolitej Polskiej. W okresie Sejmu Ustawodawczego, przynajmniej w jego fazie początkowej, mamy do czynienia z szerszym nawiązywaniem do demokratycznych tradycji polskiego parlamentaryzmu. Znalazło to wyraz i w terminologii (ponownie pojawiają się nazwy: „Sejm” , „Marszałek Sejmu”) i w sięganiu do wzorów, a nawet do całych grup postanowień Konstytucji marcowej, które zostały inkorporowane do treści Małej Konstytucji (regulacje odnoszące się do Sejmu, Prezydenta, rządu). Formalnie biorąc, mamy do czynienia z nawiązywaniem do zasady podziału władzy, a także do zasady systemu parlamentarno-gabinetowego. Określenie, iż nastąpiło to w sensie raczej formalnym, wynika stąd, że nie zaistniały wówczas wszystkie niezbędne warunki, które umożliwiałyby pełne stosowanie tych zasad. Brakowało systemu wielopartyjnego, szczególnie po 1947 roku, gdy w kierownictwie PSL zaszły zasadnicze zmiany personalne, zabrakło wówczas legalnej opozycji, utrwaliła się natomiast i umocniła kierownicza rola partii komunistycznej (PPR).
Osłabieniu uległa rola parlamentu, umocniła się pozycja rządu, a więc wystąpiły mechanizmy trudne do pogodzenia z zasadą podziału władzy czy systemu parlamentarno-gabinetowego. Ideologiczne założenia nowego ustroju, wnoszone przez PPR, także stały w sprzeczności z tymi zasadami - czyli występujące już w okresie KRN dwa nurty w tendencjach związanych z budową ustroju państwa:
a) tradycyjny, nawiązujący do rodzimych doświadczeń i do instytucji demokracji parlamentarnej
b) wyrażający nowe dążenia oparte na wzorach radzieckich pojawiły się w okresie Sejmu Ustawodawczego ze wzmożoną silą i wyrazistością
Mała Konstytucja przyjęła zasadę podziału władzy, wymieniając w zakresie władzy ustawodawczej Sejm Ustawodawczy, władzy wykonawczej- Prezydenta, Radę Państwa i rząd, w zakresie wymiaru sprawiedliwości - niezawisłe sądy. Nie oznacza to jednak, że Mała Konstytucja wprowadziła pełną równorzędność tych władz.
(…)
… parlamentu.
Dekret wchodził w życie po zatwierdzeniu go przez Radę Państwa i ogłoszeniu w „Dzienniku Ustaw” , podlegał następnie kontroli Sejmu na najbliższej jego sesji.
Sejm Ustawodawczy sprawował również funkcję kontrolną w stosunku do rządu i za jego pośrednictwem- administracji państwowej. Uchwalał rządowi wotum zaufania, rozpatrywał sprawozdania z wykonania budżetu państwa jeśli realizację budżetu…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)