To tylko jedna z 7 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
historia
13 lipca 1984 roku RFN i Francja zawarły porozumienie w Saarbrücken. Była to dwustronna umowa w sprawie ułatwiania obywatelom obu państw przekraczania wspólnej granicy. Umowa ta dotyczyła jedynie kontroli na drogowych przejściach granicznych. Umową z Saarbrücken zainteresowały się kraje Beneluksu, mające już doświadczenie w funkcjonowaniu unii paszportowej. Wykorzystano więc część rozwiązań z Saarbrücken i zawarto nową umowę. W 1985 w miejscowości Schengen podpisano porozumienie o stopniowym znoszeniu kontroli na wspólnych granicach (tzw. Schengen I) między krajami Unii Gospodarczej Beneluksu, Francją i RFN. Umowa ta została zawarta poza wspólnotowym porządkiem prawnym.
Od 1986 wprowadzono zwykłą kontrolę wzrokową na granicy dokonywaną w stosunku do pojazdów przekraczających ją ze zmniejszoną prędkością. Natomiast 26 marca 1995 całkowicie zniesiono kontrolę na granicach. W 1995 na mocy układu z 1990 również Hiszpania i Portugalia stały się pełnoprawnymi członkami Grupy. Włochy, Grecja, Austria oraz pięć krajów nordyckich (Dania, Finlandia, Szwecja, Norwegia, Islandia) uzyskały wówczas status obserwatorów.
Układ Schengen został podpisany 14 czerwca 1985r. (tzw. Schengen I). Ostatecznie zaczął obowiązywać 26 czerwca 1995r. Stało się tak za sprawą Konwencji Wykonawczej do Układu z Schengen podpisanej 19 czerwca 1990r. Właśnie ta Konwencja (tzw. Schengen II) ma bezpośredni wpływ na prawa jednostki do swobodnego podróżowania po Europie. Wprowadza cały kompleks przepisów kompensacyjnych (środków bezpieczeństwa) oraz potwierdza intencję zniesienia kontroli przepływu osób i ułatwienia przewozu towarów przez granice wewnętrzne wspólnot europejskich.
Na mocy protokołu B. 2 załączonego do Traktatu Amsterdamskiego, który wszedł w życie 1 maja 1999r. część dorobku prawnego Schengen została włączona bezpośrednio do samego Traktatu Amsterdamskiego i poddana kompetencjom Wspólnoty. Dotyczy to przede wszystkim środków związanych z zapewnieniem swobodnego przepływu osób, współpracy sądowej w sprawach cywilnych, zacieśniania współpracy administracyjnej i organów celnych. Inne postanowienia Schengen, jak np. współpraca sądownicza w sprawach karnych oraz współpraca policyjna znalazły się w zreorganizowanym III filarze UE (funkcjonującym na zasadzie współpracy międzyrządowej). Protokół wyłącza z acquis Schengen Wielką Brytanię i Irlandię, ale umożliwia tym państwom przystąpienie do systemu w dowolnej chwili, za zgodą Rady. Wielka Brytania i Irlandia uznają prawo do swobodnego podróżowania obywateli ze strony UE, ale odmawiają go przyjezdnym z innych państw i dlatego utrzymują kontrole graniczne.
układ schengen
Jest umową międzynarodową, zawartą między niektórymi krajami członkowskimi Unii Europejskiej, mającą na celu zapewnienie swobody przepływu osób na obszarze składającym się z terytoriów państw - sygnatariuszy. Wynikająca z niego swoboda przepływu osób wewnątrz tzw. „strefy Schengen” dotyczy nie tylko obywateli państw - sygnatariuszy, ale wszystkich osób dowolnej narodowości i o dowolnym obywatelstwie, które przekraczają granice wewnętrzne na obszarze objętym układem.
(…)
… - Schengen Action Plan)”, który został przyjęty 15 sierpnia 2001 roku przez Komitet Integracji Europejskiej. Ten corocznie aktualizowany dokument określa zarówno priorytety, jak i instrumenty wdrażania acquis Schengen w Polsce, wyznaczając również terminy wykonania poszczególnych działań. Innym dokumentem mającym istotne znaczenie dla przystosowania polskich granic do wymagań Schengen jest Strategia…
… ten ma na celu obsługę wszystkich państw członkowskich i przekazywanie więcej kategorii danych, takich jak dane biometryczne (fotografie i odciski linii papilarnych). Stworzone też zostaną nowe kategorie podejrzanych (np. terroryści, chuligani - „violent troublemakers”). Ze względu na przedłużające się prace wprowadzenia SIS II, powstał tymczasowy system SISone4ALL, dzięki któremu państwa z ostatniego…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)