Samoocena, podział samooceny - charakterystyka

Nasza ocena:

3
Pobrań: 350
Wyświetleń: 2051
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Samoocena, podział samooceny - charakterystyka - strona 1

Fragment notatki:

Samoocena, podział samooceny - charakterystyka Samoocena to zespół sądów, przekonań i opinii jakie jednostka ma o sobie samym - jest to bardzo subiektywny element osobowości. Każdy z nas ma inną samoocenę. Są pewne rodzaje samooceny: - stabilna i niestabilna. Stabilna: względnie stała, niezależna od okoliczności (zazwyczaj u ludzi dorosłych) - nie ulega przypadkowym zmianom. Niestabilna: zmienna, niestała, zależna od okoliczności (typowa dla dzieci od początku wczesnoszkolnego). Samoocena stabilna dzieli się na: adekwatną i nieadekwatną l) stabilna adekwatna - trafna, rzeczywista, prawdziwa - jest wtedy gdy człowiek prawidłowo ocenia siebie, swoje zdolności i możliwości. Adekwatna może mieć:
a) wysoką samoocenę - kiedy wierzy że stać go na dużo, zna swoją wartość;
b) niską samoocenę - wtedy gdy nisko ocena swoje możliwości, wie że na wielkie oceny go nic stać,
c) umiarkowaną samoocenę - człowiek wie, że na wiele go nie stać ale będzie działał.
2) stabilna nieadekwatna - nierealna, nieprawdziwa, może być :
a) zawyżona - człowiek przecenia swoje możliwości, zabiera się za rzeczy trudne, z którymi sobie nie poradzi,
b) zaniżona - kiedy człowiek nie docenia siebie; za małe poczucie własnych możliwości. Nieadekwatna niska i zaniżona - w zachowaniach przejawia się podobnie, występuje gdy osoby mają na niskie poczucie własnej wartości i tendencję do nadmiernej samoanalizy, są introwertykami (ukierunkowani na własne wnętrze), są skłoni do rozpamiętywania własnych niepowodzeń, pesymiści, charakteryzują się niską motywacją w podejmowaniu działań, dość często przeżywają stany lękowe i stany niepewności. Nieadekwatna zawyżona - to ludzie którzy przeceniają własne zdolności, podejmują się zbyt trudnych zadań - a więc często przegrywają i przeżywają stany frustracji, reagują agresją na otoczenie przy niepowodzeniach, obwiniają innych za niepowodzenia, mają tendencję do zachowań ryzykownych, głównie biorą się za trudne działania, nie są lubiani przez innych i nie wzbudzają sympatii, nie dowierzamy im, nie zajmują wysokich pozycji. Adekwatna wysoka - ci ludzie wysoko oceniają swoje możliwości i rzeczywiście stać ich na to, są zrównoważeni (racjonalne zachowanie), podejmują się trudnych rzeczy i z nimi sobie radzą; lubiani, akceptowani, w ich otoczeniu inni czują się bezpiecznie; w grupie społecznej są to liderzy lub kandydaci na liderów, przywódcy, są przewidywalni, wykazują dużą efektywność społeczną.
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz