Rozwój Samorządu Terytorialnego w Niemczech

Nasza ocena:

3
Pobrań: 224
Wyświetleń: 2100
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Rozwój Samorządu Terytorialnego w Niemczech - strona 1

Fragment notatki:

Ma 11 stron. Można w niej znaleźć takie zagadnienia jak: rys historyczny, pozycja ustrojowa gminy, ustrój północno-niemiecki, ustrój południowo-niemiecki, ustrój magistracki, ustrój burmistrzowski.

Rozwój Samorządu Terytorialnego w Niemczech, pozycja ustrojowa gminy w Niemczech.
RYS HISTORYCZNY.
Początki samorządu terytorialnego nowego typu w Niemczech przypadają
na XVII w.(powiat) i XIX w.(gmina).
Królewski reskrypt z 27.12. 1701 r. ustanowił na czele powiatu starostę (landrata), który odgrywał podobnie jak dzisiaj podwójną rolę: reprezentanta interesów państwa wobec mieszkańców powiatu i reprezentanta interesów mieszkańców wobec władzy monarszej. Jednakże mówiąc o samorządzie niemieckim w jego współczesnej formie ma się na myśli dzieło ministra pruskiego barona Karla von Steina - die Stadteordnung - ordynację miejską ustanowioną edyktem królewskim z 19.11.1808 r.
Reforma Steinowska wprowadzała tzw. Model magistracki (die Magistratsverfassung) jedynie w Prusach i w odniesieniu do gmin miejskich, w pozostałej części kraju wprowadzany był samorząd francuski oparty na ustawie z 14.12.1789 r. Oba systemy były sobie przeciwstawne.
System francuski tolerował gminę z konieczności, traktując ją jako organ administracji rządowej, o tyle system pruski miał głównie cel polityczny, dążył do pozyskania obywateli do współpracy w administracji państwowej.
W XIX w. Po Kongresie Wiedeńskim (1815) rozciągnięto reformy v.Steina na odzyskane tereny okupowane przez Francuzów.
15.05.1856 r. reńska ordynacja miejska zapoczątkowała współczesny tzw. burmistrzowski (reński) model gminy..
Najbardziej burzliwy okres w historii rozwoju instytucji samorządu terytorialnego w Niemczech przypada na pierwszą połowę XX w. Wprowadzenie wyborów pięcioprzymiotnikowych ( najwcześniej w Wirtembergii w 1919 r. najpóźniej w Saksonii ordynacją z 1923 r. ).
Konstytucja Weimarska z 11.08.1919 r. gwarantowała prawo do samorządu terytorialnego w granicach prawa, co oznaczało podstawowe prawo a zarazem obowiązek do tworzenia samorządu (Grundrechte und grundpflichten) .
Lata władzy Hitlerowskiej zaowocowały ustawą ustrojową gmin z 15.12.1933 r. a potem wspólną dla całego państwa „ Niemiecką Ordynacją Gminną „ (die Deutsche Gemeindeordnung) . Obie ustawy przekreśliły dotychczasowy dorobek prawodawstwa i praktyki samorządowej w Niemczech.
Kapitulacja w maju 1945 r. pozostawiała terytorium państwa niemieckiego pod okupacją brytyjską, francuską, amerykańską i radziecką. Wpływ tych państw miał zasadniczy wpływ na odradzanie się samorządu w Niemczech.
W 1945 r. wydano tzw. dyrektywę wrześniową skierowaną do wojskowych władz okupacyjnych w strefie brytyjskiej. Dyrektywa ta objęła Płn. Nadrenię - Westfalię, Dolną Saksonię, oraz Szlezwik - Holsztyn.
W strefie amerykańskiej obejmującej Bawarię, Badenię - Wirtembergię oraz Hesję podjęto działania restauracyjne. W Bawarii ustawą z 18.12.1945 r. wprowadzono przepisy tymczasowe, które obowiązywały do 1952 r. W Badenii - Wirtembergii i Hesji dokonano tylko dopasowania ustawy z 1935 r. do nowych warunków.


(…)

… problematykę samorządu terytorialnego, a następnie wydawane są ustawy o ustroju gmin (Gemeindeordnung) i ustroju powiatu (Landkreisordnung ) .
W RFN przyjęto zasadę, że gminy zdolne są do działań wyłącznie przez swoje organy.
Organem uchwałodawczym powoływanym w każdej gminie jest rada (przedstawicielstwo gminne), oraz burmistrz (dyrektor gminy lub magistrat) jako organ wykonawczy i zarządzający.
Rada wybiera…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz