Rozwój prawa wyborczego w XIX w. i w I poł. XX w. - walka o rozszerzenie praw wyborczych i dopuszczenie klas niższych do udziału w polityce
- dążono do cztero bądź pięcioprzymiotnikowych wyborów (powszechne, równe, proporcjonalne, bezpośrednie, tajne)
- walka z cenzusami (majątkowymi, wieki, domicylu - zależy od miejsca zamieszkania obywatela, płci, wykształcenia, rasy)
- walka z naruszeniem zasady równości wyborów (system pluralny zapewniał niektórym wyborcom więcej niż jeden głos - W. Brytania, system kurialny zapewniał więcej głosów danej kurii - Austria, Prusy, Rosja)
reformy w W. Brytanii
Reforma Greya - 1832 r. odebranie przedstawicielstwa „zgniłym miastom” ( miasta wymarłe z prawem wysyłania posła), rozszerzenie liczby wyborów do 700 tys. Reforma Disraeliego - 1867 r. dalsze obniżenie cenzusu majątkowego, prawa polityczne dla wszystkich dorosłych „głów rodziny”. 2 mln ludzi uprawnionych do głosowania. Reforma Gladstone'a - 1884-1885, podmiotem prawa wyborczego stał się obywatel, 5 mln uprawnionych do głosowania, wprowadzono okręgi wyborcze. Ustawa przeciw korupcji.
Reforma Lloyd George'a - 1918 r. wprowadziła demokratyczny system wyborów powszechnych, tajnych i bezpośrednich - ale nie równych. Granica wieku czynnego prawa wyborczego to 21 lat. Przyznanie praw kobietom powyżej 30 roku życia. Reforma z 1928 r. przyznała kobietom takie prawa wyborcze co mężczyznom. Walka o prawa polityczne kobiet.
Najwcześniej przyznano prawa wyborcze kobietom w niektórych stanach Ameryki (1869 r. w stanie Wyoming)
Finlandia - 1906
W. Brytania - 1918, 1928 Po I wojnie światowej w większości nowych republik
Wszystkie stany ameryki - 1920
Francja - 1946
Belgia - 1948
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)