Prawo konstytucyjne - wykład 15

Nasza ocena:

3
Pobrań: 196
Wyświetleń: 784
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Prawo konstytucyjne - wykład 15 - strona 1 Prawo konstytucyjne - wykład 15 - strona 2 Prawo konstytucyjne - wykład 15 - strona 3

Fragment notatki:

System wielopartyjny zorganizowany
System kilkupartyjny (paropartyjny)
System partii dominującej
System dwublokowy
Ad.1
Około 5 partii liczących się. Jest efektem wprowadzenia progów wyborczych, a także systemu mieszanego.
Ad.2
W bardzo długim okresie czasu jedna z partii dominuje, rządząc samemu albo w koalicji (np. socjaldemokracja w Szwecji; Kongres Narodowy w Indiach)
Ad.3
Partie łączą się w dwa przeciwstawne bloki polityczne.
System dwupartyjny
Prowadzi do niego większościowy system wyborczy.
Dwupartyjność luźna
Dwupartyjność sztywna.
Ad.1
Nie ma silnej dyscypliny partyjnej. Występuje w USA.
Ad.2 Silna dyscyplina partyjna (Wielka Brytania). Kierownictwo partyjne określa wytyczne, które realizują członkowie partii.
System jednopartyjny
System właściwy dla krajów autokratycznych czy totalitarnych.
Systemy partyjne w krajach socjalistycznych
Dwie odmiany:
Model jednopartyjny
Model tzw. „partii hegemonicznej”
PRAWO WYBORCZE
System wyborczy - ogół zasad postępowania i instytucji związanych z prowadzeniem wyborów (znaczenie szersze); sama metoda obliczania wyników wyborów (znaczenie węższe)
Prawo wyborcze - 1) aspekt przedmiotowy; ogól przepisów prawnych związanych z wyborami. 2) aspekt podmiotowy; (tradycyjnie ujmowany jako prawo obywatela) prawo obywatela do wybierania lub bycia wybieranym.
Funkcje wyborów:
Kreacyjna (obsadzanie stanowisk)
Legitymizacyjna (otrzymywanie legitymacji od społeczeństwa)
Polityczno - programowa (udzielenie poparcia dla określonej wizji programowej)
Rozładowywania napięć społecznych
Podstawowe zasady prawa wyborczego (przymiotniki wyborcze)
Są to główne, fundamentalne rozstrzygnięcia dotyczące uprawnień obywateli w procesie wyborczym.
Zasada powszechności Polega ona na założeniu, aby krąg wyborców był jak najszerszy i obejmował osoby zamieszkałe na jakimś obszarze. Ograniczenia tej zasady nazywamy cenzusami wyborczymi:
Cenzusy mające charakter jawnie dyskryminujący (cenzusy historyczne)
Cenzusy niemające w swej istocie charakteru dyskryminacyjnego (cenzusy współczesne). Przyjmuje się fikcję, że ich rozsądne stosowanie nie narusza zasad powszechności.


(…)

… je posiadają.
Cenzus bankructwa
Osoba, która zbankrutowała pozbawiana była praw wyborczych.
Cenzus moralności
Występował m.in. w polskiej ordynacji wyborczej z 1935 r. - dotyczył, np. osób wykluczonych ze służby wojskowej, osób trudniących się nierządem
Cenzus kolaboracji i współpracy z podziemiem zbrojnym
Polska ordynacja wyborcza z 1946 r.
Cenzus dziadka
Występował w USA; szczególnie w stanach południowych…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz