różnice między znakiem, symbolem i alegorią w ujęciu antropologicznym; Znak- zakłada pewną relację wewnętrzną wiążącą element znaczący i znaczony. Znaczące jest nadane arbitralnie. Oraz relacje zewnętrzne: znak łączy się z innymi znakami, z których kontekstu zostaje wyrwany w celu umieszczenia w wypowiedzi. Drugą relacja zewnętrzna jest powiązanie ze znakami, które go poprzedzają lub następują po nim w zdaniu.
Relacja wewnętrzna jest relacją symboliczną i występuje w znakach oraz tym , co potocznie zwie się symbolem.
Alegoria- nie ma charakteru arbitralnego. Stosunek miedzy jej elementem znaczącym i znaczonym ma charakter tłumaczenia, przekładu. Jest tłumaczeniem czegoś trudnego do uchwycenia. W symbolu- stosunek miedzy znaczącym i znaczonym ma charakter epitafii. Symbol jest paraboliczny, nieadekwatny ze swoim sensem. Oba człony symbolu, są „otwarte”.
Paul Ricoeur- trzy obszary występowania symbolu:
Symbole powiązane z obrzędami i mitami tworzą mowę przynależną sacrum.
Sfera nocy i marzenia sennego.
Poetycka wyobraźnia- domena obrazów- słów należących do sfery języka.
Każda kultura posługuje się własną symboliczną umownością i posiada własny leksykon symboli, a zadaniem antropologa jest jego interpretacja. Płaszczyzny analizy:
Zestawienie wartości tego samego symbolu w różnych kulturach;
Rozumienie jednego symbolu, przez zestawienie z innym w obrębie jednej kultury;
Rozumienie symboli w odniesieniu do rytuałów, obrzędów i mitów
Łączenie z symbolem sfery ludzkiego doświadczenia
Badanie symboli to badanie „serca” kultury, gdyż w symbolach właśnie ucieleśnia się cały system wyobrażeń i znaczeń, dzięki którym ludzie przekazują, utrwalają swoją wiedzę o życiu i swój do niego stosunek.
Symbole są modelami rzeczywistości i modelami dla rzeczywistości.
Okresy przejawiania się sacrum unaoczniają i obnażają symboliczny porządek świata ludzkiego.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)