32. GENEZA, CZAS TRWANIA I ZASIĘG KULTURY ROKOKOWEJ. ESTETYKA ROKOKA. Rokoko - styl w sztuce europejskiej, ok. 1720 - 1780r., uważany często za ostatnią fazę baroku. Główne cechy: związek z kulturą dworską, tendencje sentymentalne, sielankowość, lekkość i wykwintność formy, motywy egzotyczne. Rokoko znalazło najpełniejszy wyraz w architekturze wnętrz, ornamentyce (rocaille), rzemiośle artystycznym (głównie porcelana i meble), malarstwie (sceny “fete galante” i “fete champiere” [?]) i rzeźbie (sznycerstwo dekoracyjne [?]).
Poglądy historyków sztuki na rokoko: Spinger (?) - odrębny styl,
Rosego (?) - rokoko to późny barok,
Weisbac (?) - “barok francuski”,
Seldmaryn (?) - zjawisko rokoka to antagonizm dla baroku.
---Rokoko burzy uwielbiony przez barok “Olimp antyczny” (ocalała tylko Afrodyta - Wenus)
miłość, erotyzm, rozwiązłość rokoka,
sentymentalizm,
sztuką rokoka jest taniec,
sentymentalna przyroda,
prezentacja kobiet: kobieta - bogini, kochanka, jej czarujące ciało, dowcipna.
--Malarstwo - J.A. Watteau (fete galantes) - “muzyczność”, “taneczność” malarstwa.
Z sentymentalizmu rokoka rodzi się romantyzm - emanuje i odciska piętno na całej kulturze europejskiej.
---- Trochę historii - zmierzch “Króla - Słońce”. Największy błąd w rządach Ludwika XIV (1643 - 1713):
Fronda - rebelia antykrólewska zorganizowana przez arystokrację i bogate mieszczaństwo;
rządy osobiste “Króla - Słońce”;
Wersal - nowa siedziba władców Francji, określany jako “złota klatka dla arystokracji” - intrygi dworskie zastąpiły wcześniejsze spiski przeciw królowi;
“merkantylizm” - polityka gospodarcza polegająca na uzyskaniu dodatniego bilansu w handlu zagranicznym; we Francji XVII wieku prowadził ją skutecznie minister finansów Ludwika XIV Jan Baptysta Colbert ;
mocarstwowa polityka zagraniczna (zwycięstwo w wojnie 30-letniej, wojny o sukcesję, czyli następstwo tronu, hiszpańską 1703-1713r.);
radykalna rozprawa króla z problemem hugenotów (wygnanie z kraju - odwołanie edyktu nantejskiego) w 1685 ponad 0.5 mln. hugenotów opuszcza Francję i uchodzi do Anglii oraz Holandii.
Przemysł w obliczu katastrofy Ludwikowi brakuje pieniędzy i sprzętu wojskowego;
wojna z Hiszpanią;
powstanie kamizardów (wewnątrz kraju) przeciw rządom króla;
ostatecznie Francja przestaje być hegemonem Europy;
rosną w siłę Anglia, Austria i potęga cara Piotra I.
---Ludwik XIV zapatrzony w antyk, w klasycyzm barokowy, w antykizowanie (świadome naśladowanie sztuki antycznej, w szerszym znaczeniu - stylizacja przez nadawanie dziełu sztuki cech charakterystycznych dla oryginalnych zabytków sztuki odległych epok). Ludwik XIV był uosobieniem kultury klasycznej starożytności - ład, umiar, porządek, Mecenas kultury - obalony - nowa sytuacja ideowa, nowa kultura.
(…)
…, żadnych wpływów politycznych (eee?)
Ludwik XVI (1789r.) - zwołanie Stanów Generalnych. Zdobycie Bastylii przez lud Paryża. Uwięzienie Ludwika XVI w 1792r., a jego ścięcie w rok później.
--Rokoko to antagonistyczna postawa wobec rządów Ludwika XIV i kulturze zastanej. Bunt przeciw aurze baroku, wersalskiej obyczajowości na dworze. Kobiety, żywot pasterski, ekscentryczna miłość, erotyzm, symboliczna wyspa, finezja…
… (instrument), serwantka - oszklona szafka na drobizagi. Asymetria i delikatne barwy. Szafki i komódki - inkrustacja (zdobienie kością słoniową lub masą perłową), porcelana z Chin,
inspiracje malarskie w buduarach (malarstwo miłosne, pasterskie, rodzajowe), miniatury pastelowe i olejne,
kobieta siadała w fotelu i czytała książki (miłosne, przygodowe, awanturnicze) lub pisze listy do swoich adoratorów…
… fotela: berzera (???) - niski, szeroki, całkowicie wyścielan, z pełnym, nieco cofniętym oparciem i poręczami z luźną poduszką, wszedł w użycie we Francji w 1 połowie XVIIIw., stoły i stoliki, esowate nogi, bogato zdobione. Płyty stołów często byłĸy wykonywane z marmurów (rzadziej alabaster), drewniane płyty były kolorowane intarsją (zdobienie przedmiotów drewnianych przez umieszczenie na ich powierzchni…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)