To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
RKO- zespół zabiegów, których zadaniem lub skutkiem jest przywrócenie podstawowych objawów życia, tj. co najmniej krążenia krwi lub krążenia krwi i oddychania. Nazywana jest także podstawowym podtrzymaniem życia (PPŻ).
Algorytm wykonywania RKO przez 1 osobę:
Ocena sytuacji - co się stał, ile osób jest poszkodowanych itp.
Ocena bezpieczeństwa - zagrożenia dla siebie i poszkodowanego
Potrząśnięcie delikatne poszkodowanego za obydwa ramiona i zadanie pyt:„co się stało?”
Wezwanie pomocy - najlepiej wskazać konkretną osobę
Udrożnienie dróg oddechowych przez odchylenie głowy, trzymając jedną ręką za czoło a drugą za żuchwę
Sprawdzanie przez 10 sekund oddechu zmysłami słuchu, dotyku i wzroku
Jeśli poszkodowany oddycha układamy go w pozycji bezpiecznej, regularnie sprawdzamy oddech i czekamy na przybycie pomocy. Jeśli poszkodowany nie oddycha:
Wykonanie lub zlecenie zatelefonowania na 999 lub 112
30 uciśnięć klatki piersiowej + 2 wdechy….itd
U dzieci (nacisk 1 dłonią) i niemowląt (naciska 2 palcami) najpierw 5 wdechów ratunkowych a potem 30 uciśnięć i 2 wdechy…itd
Po odzyskaniu prawidłowego oddechu przez osobę reanimowaną należy kontrolować czynności życiowe poszkodowanego do przybycia profesjonalnej pomocy (np. karetki pogotowia ratunkowego). Poszkodowanego układamy w pozycji bocznej ustalonej (pozycji bezpiecznej).
Uwagi:
RKO przerywamy, jeśli:
Ratownik opadnie sił
Poszkodowany odzyska funkcje życiowe
Profesjonalna pomoc przejmie pacjenta
Ktoś inny będzie nas w stanie zastąpć
Nie wykonujemy RKO na miękkiej powierzchni
Nie sprawdzamy tętna
Nigdy nie sprawdzamy oddechu poprzez przyłożenie lusterka do ust
Przy podejrzeniu urazu kręgosłupa, jeśli potrafimy, drogi oddechowe udrażniamy poprzez wysunięcie żuchwy (rękoczyn Esmarcha). W ostateczności dozwolone jest delikatne odchylenie głowy.
Podczas wykonywania uciśnięć należy pamiętać, aby ręce były wyprostowane w stawach łokciowych
Metoda usta-usta: odegnij głowę pacjenta do tyłu jedną rękę kładąc na jego czole a drugą złap za żuchwę, nabierz głęboki wdech, obejmij szczelnie ustami usta pacjenta (u dzieci usta i nos), wdmuchuj powietrze tak jakbyś sam oddychał jednocześnie trzymając kciukiem i palcem wskazującym zatkany nos pacjenta, pod koniec wdechu uwolnij usta pacjenta, słuchaj czy powietrze ucieka i obserwuj ruchy klatki piersiowej poszkodowanego.
Zatrzymanie krążenia: objawy (brak tętna na dużych tętnicach np. szyjnej, utrata przytomności, charczący oddech lub bezdech, obecność "rybich wdechów", sina lub blada skóra), zasady masażu serca (pacjenta zawsze należy ułożyć na plecach, na twardym podłożu, pacjent w trakcie masażu serca musi być wentylowany, ręce kładziemy na środku klatki piersiowej i w tym miejscu prowadzimy masaż, zwalniając ucisk nie należy odrywać rąk i nie zmienia się ich położenia).
(…)
…. Są one tak skonstruowane, że za pomocą komend głosowych prowadzą niedoświadczonego ratownika przez proces defibrylacji. Potrafią samodzielnie zdiagnozować pacjenta, a następnie zaproponować najlepszą metodę postępowania. Przy ich stosowaniu należy pamiętać, że:
elektrody powinny być ułożone tak, aby serce znajdowało się pomiędzy nimi (jedną elektrodę umieszcza się po prawej stronie mostka, pod prawym obojczykiem, drugą…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)