Zajęcia X, 13.01.2012. Rewolucja lutowa i rewolucja październikowa w Rosji w 1917 roku.
Obydwie rewolucje miały miejsce w czasie, kiedy Rosja znajdowała się w czasie wojny światowej. Obalenie stabilnego wcześniej systemu carskiego możliwe było właśnie w czasie wojny, która tak angażowała siły państwa i społeczeństwa. Część polityków rosyjskich była przeciwna przystępowaniu do wojny, gdyż może to doprowadzić do poważnych napięć społecznych i osłabienia władzy carskiej. Pod względem społecznym Rosja nie jest gotowa, by przystępować do wojny. Społeczeństwa europejskie w większej części przyjęły wojnę z entuzjazmem, w związku z tym oczekiwania wobec wyników wojny były wyjątkowo wysokie. Wojna miała wyglądać jak wszystkie wojny prowadzone przez Europejczyków poza Europą. Wojna trwała długo i przynosiła ogromne straty. Wszyscy liczyli na szybkie zwycięstwo przy niskich stratach. Rosja nie była do wojny przygotowana. Dysponowała tylko potencjałem ludnościowym. W chwili rozpoczęcia wojny Rosja miała na stanie pokojowym 1 mln 200 tys. żołnierzy. W sierpniu 1914 roku dwie armie rosyjskie ruszyły na Niemcy. Pierwsza atakowała Prusy Wschodnie i Królewiec, a druga miała iść tak daleko na zachód, jak się da. Kolejne dwie armie szły na Austro-Węgry. Niemcy na wschodzie dysponowali tylko wojskami drugiego rzutu. Z Austro-Węgrami Rosjanie radzili sobie bez problemu. Z Niemcami szło dużo gorzej. Doszło do wielkiej bitwy - drugiej bitwy pod Tannebergiem, bitwy nad Jeziorami Mazurskimi. Pokonane zostały obydwie armie rosyjskie. Rekompensowano to zwycięstwami na Austro-Węgrami, a porażki z Niemcami tłumaczono błędami dowódców, z których część miała pochodzenie niemieckie. W 1915 roku na Rosję spadła cała seria porażek. Niemcy tym razem założyli, że należy najpierw pokonać Rosję. Ta, przez porażki militarne, zostanie zmuszona do zawarcia pokoju. Wtedy siły będzie można znowu przerzucić na zachód, a sojusznicy bez Rosji też stracę wolę walki. Ofensywa pozbawiła Rosji Królestwa Kongresowego, a nawet Niemcy weszli na terytorium Rosji. Jednocześnie nie było zwycięstw, którymi można by to zrównoważyć. Dodatkowo, po klęskach 1915 roku, w armii rosyjskiej pojawiło się przekonanie, że armia niemieckie jest niezwyciężona, więc nie ma sensu walczyć. Utracone ziemie były gęsto zaludnione (23% ludności Rosji) i dobrze uprzemysłowione tereny. Jednakże armia rosyjska wprawdzie została pokonana, ale nie rozbita, więc dalej mogła brać udział w wojnie. I znowu pytano kto jest temu winien, ale teraz nie można było tłumaczyć się w ten sam sposób. Szukano poważniejszych odpowiedzi. W Dumie Państwowej powstał Blok postępowy: od liberałów do socjalistów. Blok skupiał 70% posłów. Byli to posłowie przeciwni systemowi carskiemu. Począwszy od 1915 roku za porażki w wojnie obwiniali system carski. Chcieli dalej prowadzić wojnę, a żeby ją wygrać, trzeba dokonać głębokich zmian systemowych. Car twierdził, że winę ponoszą dowódcy i w konsekwencji mianował się głównodowodzącym wojsk. Ale nie mieszał się do decyzji dowódców, faktycznie dowodzili generałowie. W opinii publicznej, w świetle mianowania się, car był odpowiedzialny za klęski, bo ludzie nie wdawali się w szczegóły. W 1915 roku także posłowie prawicy, którzy popierali carat, zaczęli dochodzić do przekonania, że winę ponosi rodzina rządząca. Sam system carski jest dobry, problemem jest rodzina. Żona cara z pochodzenia była Niemką i nie miało znaczenia, że po ślubie faktycznie stała się Rosjanką (religia, kultura, język itd.). O
(…)
…, która spowodowała wzrost cen żywności o 400%. Uderzyło to w mieszkańców miast. Dodatkowo zima przełomu 1916 i 1917 roku była wyjątkowo sroga. Na to nałożyły się problemu z zaopatrzeniem w żywność i opał. Jednak brakowało taboru kolejowego. Sytuacja była względnie stabilna do lutego 1917 roku. 22 lutego z Piotrogrodu car wyjechał do Mohylewa. 23 lutego był międzynarodowy dzień kobiet, w związku z tym działacze…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)