To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Renesansowy platonizm Wydaje się, że platonizm jest negacją humanizmu (poznanie świata idealnego, kontemplacja idei). Mimo to notuje się w renesansie rozwój platonizmu (ośrodek - Florencja). Najpierw interesowano się Platonem ze względu na wartości literackie. Pierwsze przekłady są dziełem Bruniego, ok. 1400 r. W I poł. XV w. przekładali go uczeni greccy we Florencji. Zainteresowanie wzrosło w czasie Soboru Florenckiego. Przybył wówczas do Florencji Gemistos Plethon - Grek (zm. ok. 1450 r.), który szerzył kult Platona, odczytując go w tradycji neoplatonizmu. Bronił spirytualizmu i tezy o nieśmiertelności duszy. Od niego zaczęły się renesansowe dyskusje o duszy ludzkiej i jej nieśmiertelności. Plethon jest założycielem Akademii Platońskiej we Florencji. Rozkwit platonizmu przypadł na wiek XV. Dzieła Platona weszły do obiegu intelektualnego, powstała literatura platońska - o idealnej, duchowej miłości, piękno przyrody i człowieka. Charakterystyczny był spirytualizm - duchowa więź człowieka z Bogiem. Dążność do monizmu filozoficznego.
Najwybitniejszym przedstawicielem platonizmu renesansowego, jak i filozofii renesansu był Mikołaj z Kuzy (1401 - 1464). Jest kwestią sporną, czy zaliczyć go do filozofów średniowiecznych, czy już do renesansu. Oba stanowiska mają podstawę w jego dziele. Jego zasadnicze idee wskazywały drogi, jakimi miała pójść nowa epoka; on sam jednak jest kontynuatorem tradycji mistycznej. Nie był członkiem Akademii Platońskiej, związek z Florencją wiąże się z jego uczestnictwem w Soborze, odbywającym się w tym mieście. Mikołaj Kuzańczyk odbył podróż do Bizancjum, gdzie poznał myśl grecką. W drodze powrotnej doznał olśnienia. Napisał „De docta ignorantia” - „O uczonej niewiedzy”. Piastował szereg godności i stanowisk kościelnych: biskupa, kardynała, legata papieskiego, posła na dwór cesarski (do Bizancjum). Jest inspiratorem idealizmu niemieckiego z XIX wieku.
Odrzucał arystotelizm dominujący w teologii i filozofii swojej epoki. Jego zdaniem logika arystotelesowska nie jest odpowiednim instrumentem badania przyrody. Kwestionował metody scholastyczne i pozytywne, twierdzeniowe mówienie o Bogu. „Przegadana logika” przeszkadza wzlotowi ku mistycznej teologii. „Uczona niewiedza” to ograniczoność metody scholastycznej. Przedmiotem zainteresowania Kubańczyka są trzy pokrywające się obszary problemowe.
uczona niewiedza
neoplatońska idea jedności
zbieżność przeciwieństw
Postuluje uprawianie filozofii negatywnej - czyli mówienie o Bogu tego, Kim nie jest. Bóg jest bytem nieskończonym, bytującym inaczej, niż nasz świat. Nie jest wiec uchwytny dostępnymi nam poznawczymi narzędziami.
Wyróżnił szereg stopni doskonałości - stopniowe oddalanie się od Bożej jedni - emanacja światła (stopniowość bytów). Zakwestionował dychotomiczny podział świata wg Arystotelesa. Proponował za to teorię zbieżności przeciwieństw (
(…)
… zbieżności przeciwieństw (coincidentia oppositorum) - przeciwieństwa zbiegają się w rzeczach, ale są względne - uzupełniają się. Marsilio Ficino (1433 - 1499). Przełożył na łacinę dzieła Platona i Plotyna. W teorii poznania poszedł za Platonem: wiedzę pewną zdobywa się samopoznaniem intelektualnym - to prowadzi do oglądania idei. Z analizy treści pojęć można wywieść wiedzę o świecie. Filozofię określa…
….
Rozwijał koncepcję medycyny kosmicznej - wpływ gwiazd na zdrowie człowieka.
Giovani Pico della Mirandola (1463 - 1494). Mieszkał we Florencji, ale był na uboczu Akademii Platońskiej. Próbował uzgodnić znaczenia na gruncie filozofii. Opracował projekt światowego zjazdu filozofów. Uważał, że można ustalić wspólne stanowisko w 900 tezach. Był przeciwnikiem scholastycznej dialektyki, podkreślał znaczenie…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)