REMBRANDT A VERMEER. Rembrandt van Rijn z Lejdy (1606-1669)
Malarz, rysownik grafik, obrazy, portrety, akwaforty, silne skontrastowanie światła i cieni, studia nad światłem, wpływ Caravaggia, realizm przedstawień, liczne sceny z ST, twórca pejzaży heroizowanych, tematyka biblijna, ale postacie w strojach z epoki artysty, często wnika w stronę duchową portretowanego i odzwierciedla swoje stany duchowe, Rembrandt maluje jednocześnie zewn. postać portretowanego, jego stan duchowy i swój własny stan duchowy a to wszystko w jednym obrazie; silne kontrasty światłocieniowe, , koloryt zimny, monochromatyczny, szarozielony, studia psychologiczne portretowanych osób, zafascynowanie efektami światła i głębokich cieni, zamiłowanie do dramatycznego oświetlenia malowanych scen zajmowało centralną pozycję w jego całej twórczości, tak malarskiej jak graficznej. Obrazy malowane są z olbrzymią swobodą, im później tym bardziej szerokimi, swobodnymi pociągnięciami pędzla. Potężnym środkiem malarskim Rembrandta był światłocień , w sposób jemu właściwy stosowany, będący połączeniem światła i cienia, zmroku, z którego wyłaniają się postacie, oraz jasnych promieni. Rembrandt stosował mistrzowski światłocień zbliżony do dzieł np. Caravaggia , jednak w przeciwieństwie do włoskiego malarza, światło u Rembrandta ma charakter raczej metafizyczny niż ekspresyjny, a jego źródło jest często trudne do ustalenia, Rembrandt zwany jest słusznie „malarzem duszy” w przeciwieństwie do Rubensa , malarza ciała. Ujmuje on wszystkie zjawiska głęboko: początkowe dzieła jego cechuje dramatyczne napięcie, jednak prace późniejszego okresu twórczości są coraz spokojniejsze i bardziej pełne duchowego pogłębienia. Liczne autoportrety, portrety własne, portrety krewnych, sceny biblijne, przedstawienia starców, czytających lub rozmyślających w mrocznych wnętrzach, rzadko malował martwe natury, niezbyt też często krajobrazy, pojawiające się w jego twórczości od roku 1635. Liczne rysunki piórkowe i lawowane tuszem (rzadsze są kredkowe), akwaforty Rembrandta oddające wspaniale jego efekty światłocieniowe obejmują tematy te same co obrazy. Dwa okresy twórczości: okres lejdejski do 1631 okres amsterdamski od 1631 - światło czynnikiem kształtującym formę, silne kontrasty światłocieniowe, studia psychologiczne postaci
- scena z życia Tobiasza 1626
- wypędzenie przekupniów ze świątyni jerozolimskiej 1626
- Balaam z oślicą 1626
- Andromeda 1631
- Porwanie Prozerpiny 1631
- Porwanie Europy 1631
- dwa obrazy pt. Minerwa 1635
- Bellon 1635
- liczne portrety swej żony - Saski - Autoportret z Saskią
- Lekcja anatomii wg. Doktora Tulpa 1632
- kupiec Mikołaj Ruts 1631
(…)
…
- Wniebowstąpienie 1636
- Złożenie do grobu 1639 - silne efekty światłocieniowe
- Zmartwychwstanie 1639 - silne efekty światłocieniowe
- Podniesienie krzyża ok 1643 - malowane w dwóch tonach szarym i brunatnym, szkicowość
- Zdjęcie z krzyża 1634 Ermitaż
- Zdjęcie z krzyża 1651
- Dawid z głową Goliata przed Saulem
- Saul i Dawid z harfą
- Nabuchodonozor ze złotym bożkiem
- Betsaba z listem Dawida
- Earl of Derby…
… - są obecne na wielu jego obrazach; używał camera obscura
- Chrystus w domu Marii i Marty 1655
- Toaleta Diany 1654-56
- U stręczycielki 1656
- Pijana dziewczyna śpiąca przy stole 1657
- Żołnierz i śmiejąca się dziewczyna 1658
- Kielich wina 1658-62
- Dama i dwóch panów 1662
- Dziewczyna czytająca list
- Kobieta w błękitnej sukni 1662-65
- Dziewczyna pisząca list 1666
- Dama z pokojówką 1666-67
- List…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)