To tylko jedna z 5 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Magdalena Krzysztoporska
I rok ISM/ MISH 2006/2007
gr. 4
HINDUIZM
Hinduizm jest pojęciem, które ma bardzo wiele odcieni znaczeniowych. Przede wszystkim jest to ogólne określenie wielu wyznań religijnych, ale także obejmuje ono sobą dziedzinę sztuki, literatury, filozofii, instytucje społeczne, styl życia oraz w pewnym stopniu naukę. Ze względu na jego różnorodność można go raczej określić jako całościowy sposób życia duchowego, którym przeniknięte są wszystkie dziedziny życia. Warto tu przytoczyć słowa P. B. Gajendragadkar'a- byłego Prezesa Indyjskiego Sądu Najwyższego-, który w 1995 r. powiedział:
Jeśli chodzi o hinduizm, wydaje się rzeczą trudną, jeśli nie wręcz niemożliwą zdefiniowanie tego pojęcia lub choćby próba jego poprawnej charakterystyki. W przeciwieństwie do innych religii, hinduizm nie ma jednego proroka [prophet]; nie uznaje czczenia żadnego boga; nie ma żadnych dogmatów; brak tu też jakiejś spójnej koncepcji filozoficznej; co więcej nie sposób odnaleźć w hinduizmie jakiegoś zbioru religijnych kultów czy obrzędów [set of religious rites or performances]; hinduizm nie może być określony czymś więcej niż jedynie sposobem życia [it may broadly be described as a way of life and nothing more]
Ogólna charakterystyka.
Hinduizm jest trzecią największą religią skupiającą około 640 milionów wyznawców zwanych hinduistami, z których większość zamieszkuje subkontynent Indii (około 84% ludności Indii oraz około 11% ludności Pakistanu). Ukształtował się około V w. p.n.e. jako rezultat połączenia elementów braminizmu oraz licznych kultów ludowych pochodzących z kręgu indyjskiej kultury. Nazwa hinduizm pochodzi od perskiego słowa hindu oznaczającego mieszkańca Indii. Natomiast Indusi wykształcili pewne rodzime terminy określające hinduizm. Wyznawcy nazywają swoją religię zasadą, prawem albo regułą szlachetnych (w sanskrycie* arja-dharma),a także odwieczną (sanatana) lub człowieczą (manawa) cnotą - zacnością (dharma). Odwieczną dlatego, iż nie ma ona historycznego założyciela, człowieczą- bo pochodzi od mitycznego praojca ludzkości nazywanego Manu.
Utworzone w 1828 roku stowarzyszenie Brahma-Samadż sformułowało wyznanie wiary stanowiące niewątpliwie ważny element w rozwoju hinduizmu. Mówi ono, że Bóg jest osobą o najwyższych przymiotach moralnych; Bóg nigdy się nie wciela; Bóg słucha i wysłuchuje naszych modłów; Boga należy czcić nie w świątyniach, lecz tylko w duchu; żal i pokuta stanowią drogę do przebaczenia; Bóg objawia się w naturze i w duszy człowieka, dlatego żadna księga nie ma mocy wiążącej.
W hinduizmie można wyróżnić trzy okresy:
(…)
… do przebaczenia; Bóg objawia się w naturze i w duszy człowieka, dlatego żadna księga nie ma mocy wiążącej.
W hinduizmie można wyróżnić trzy okresy:
wedyjski rytualizm (wedyzm)
najstarsza religia indyjska
zakładała politeizm
kult polegał na składaniu ofiar bóstwom (była nią najczęściej krowa, byk, baran, koń, a także mleko lub masło). Ofiara nie była dziękczynna, ale błagalna - błagano o sprawy materialne…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)