Rada Europy jest międzynarodową organizacją powołaną 5 maja 1949 przez dziesięć państw Europy. Jest pierwszą, utworzoną po wojnie organizacją, zajmujacą się wspieraniem jedności i współpracy w Europie. Obecnie skupia ona 41 krajów.
Geneza Rady Europy
Sytuacja polityczna, społeczna, ekonomiczna i militarna, w której znalazły się państwa Europy Zachodniej po II wojnie światowej, spowodowała utratę przez nie pozycji mocarstw i coraz większe uzależnienie od pomocy gospodarczej i wojskowej Stanów Zjednoczonych. Żywa była obawa odrodzenia się w przyszłości militaryzmu niemieckiego. Konfrontacja pomiedzy USA i ZSSR, oraz ekspansja ZSRR na kraje Europy wschodniej były dodatkowymi bodźcami, które wzmocniły wewnętrzne źródła integracji. W grudniu 1947 roku stowarzyszenia działające na rzecz federacji europejskiej utworzyły Międzynarodowy Komitet Ruchów Jedności Europejskiej. Z inicjatywy tego ruchu zorganizowano w Hadze w dniach 8-10 maja 1948 roku kongres europejski. W uchwalonej podczas tego kongresu „Odezwie do Europejczyków” wyrażono gotowość utworzenia Zgromadzenia Europejskiego i opracowania Karty Praw Człowieka. Do stycznia 1949 roku trwały dyskusje nad kształtem przyszłej organizacji, w wyniku których powołano do życia Radę Europy, w ramach której działałby organ międzyrządowy (Komitet Ministrów) i organ parlamentarny (Zgromadzenie Doradcze). Konferencja dyplomatyczna zwołana w celu opracowania Statutu Rady Europy obradowała w marcu i kwietniu 1949 roku w Londynie. Tam też 5 maja 1949 roku statut został podpisany przez ministrów spraw zagranicznych 10 państw. Siedzibą organizacji został Palais de l'Europe w Strasburgu, a językami oficjalnymi francuski i angielski. Inauguracyjne posiedzenie Rady Europy odbyło się w dniu 8 sierpnia 1949r..
Rada Europy była jedną z pierwszych organizacji Europy Zachodniej, mających ułatwić współdziałanie w ramach kontynentu. Nie spełniła jednak oczekiwań federalistów, gdyż bardziej przypominała organizację międzynarodową stworzoną przez rządy poszczególnych państw, niż unię, czy fererację. W tej sytuacji państwa dążące do pełnej integracji uznały, że Rada Europy nie jest właściwą drogą do osiągnięcia jedności politycznej i gospodarczej. Koncepcja stworzenia z Rady Europy organizacji, która w konsekwencji doprowadzi do struktur zapewniających jedność europejską we wszystkich obszarach, została w związku z problemami politycznymi, a przede wszystkim w wyniku pojawiających się sprzeczności organizacyjnych zweryfikowana i ukierunkowana na działalność w obszarze zagadnień społecznych. Stała się przede wszystkim areną dyskusji i forum przygotowywania umów międzynarodowych, a nie ciałem decyzyjnym. Zakres działań Rady Europy jest duży. Jej organy powinny zajmować się zaganieniami gospodarczymi, społecznymi, kulturalnymi, naukowymi, prawnymi, administracyjnymi oraz związanymi z przestrzeganiem i rozwojem podstawowych praw i wolności człowieka. Cel organizacji ma być osiągnięty poprzez omawianie wspólnych problemów, przygotowywanie oraz zawieranie umów w wyżej omówionych sferach. Jednocześnie konstatowano, że sprawy dotyczące obronności, nie wchodzą w zakres kompetencji Rady Europy. Przejęło je bowiem NATO. Z biegiem lat uwaga Rady Europy koncentrowała się coraz bardziej na prawach człowieka, praworządności, kulturze, ze szczególnym naciskiem na europejskie dziedzictwo nauki, edukacji oraz szeroko rozumiane sprawy społeczne.
(…)
…, Islandia, Turcja, Niemcy, Austria, Cypr, Szwajcaria, Malta. W tym okresie Rada Europy uformowała swoja strukturę i podstawowe instytucje. W 1960 roku odbyła sie pierwsza rozprawa sądowa Europejskiego Trybunału Praw człowieka. 18 października 1961 r w Rzymie podpisano Europejską Kartę Społeczną, która była odpowiednikiem Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, w sensie społecznym. Pierwszy poważny kryzys polityczny miał miejsce w 1967, kiedy greccy pułkownicy obalili legalnie wybrany rząd i wprowadzili atokratyczny reżim. To posuniecie było jaskrawym naruszeniem podstawowych wolności i swobód demokratycznych. 12 grudnia 1969, w przeddzień posiedzenia Komitetu Ministrów o wykluczeniu Grecji z Rady Europy, reżim pułkowników wyprzedził bieg wydarzeń, wypowiedział Europejską Konwencję Praw Człowieka, występując…
… zapadają KM zapadają bądź wększością 2/3 głosów, bądź jednomyślnie.
Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy, którego pierwsze posiedzenie odbyło się 10 sierpnia 1949 roku , można uważać za najstarsze, powołane na mocy porozumienia międzyrządowego, międzynarodowe zgromadzenie parlamentarne o charakterze pluralistycznym.Zgromadzenie parlamentarne liczy blisko 600 osób (291 parlamentarzystów i 291…
…, lecz również przy równoczesnym zwiększaniu współpracy z coraz to większą liczbą sprzymierzonych organizacji.
Bibliografia
Kaczmarek J., Rada Europy, Atla 2, Wrocław 2002
Jaskienia J., Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy, Ośrodek Informacji i Dokumentacji Re Centrum Europejskie UW, Warszawa 2000
Nowa Encyklopedia Powszechna, PWN, Warszawa 1995
Latoszek E., Proczek M., Organizacje międzynarodowe, Elipsa, Warszawa 2001…
… Jugosławii, natomiast status obserwatora przyznano Izraelowi, Watykanowi, Japonii, Kanadzie, USA i Meksykowi. W 1997 roku odebrano Białorusi status gościa specjalnego.
Struktura Rady Europy
Rada Europy działa za pośrednictwem statutowych organów: Komitetu Ministrów, Zgromadzenia Parlamentarnego i Kongresu Władz Lokalnych i Regionalnych Europy. Organy te obsługuje Sekretariat Generalny, zatrudniający…
… obejmowało coraz więcej uregulowań z dziedziny kultury, ochrony środowiska, ochrony dziedzictwa architektonicznego i zabytków. Od chwili powstania organizacja ta podejmowała także działania na rzecz uświadominia społeczeństwom europejskim potrzeby niesienia pomocy dyskryminowanym, ochrony mniejszości narodowych, zwalczania rasizmu i ksenofobii. Jednocześnie Rada nie rozwiązywała nigdy problemów…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)