Przepisy wspólne dla testamentów zwykłych i szczególnych
- niezdolność bezwzględna do pełnienia roli świadka - niezależnie od tego o jaki testament chodzi osoba ta nie może być świadkiem (art. 956 k.c.)
Nie może być świadkiem przy sporządzeniu testamentu:
- kto nie ma pełnej zdolności do czynności prawnych
- niewidomy, głuchy lub niemy
- kto nie może czytać i pisać
- kto nie włada językiem w którym spadkodawca sporządza testament
- skazany prawomocnie wyrokiem sądowym za fałszywe zeznania
- względna niezdolność do pełnienia roli świadka - można uzdrowić, by ktoś się stał świadkiem, konkretny świadek był nim nie może przy składaniu „tego” oświadczenia woli (testamentu), ale może być przy każdym innym testamencie
- art. 957 § 1 k.c. - „Nie może być świadkiem przy sporządzaniu testamentu osoba dla której w testamencie została przewiedziana jakakolwiek korzyść. Nie mogą być również świadkami: małżonek tej osoby, jej krewni lub powinowaci pierwszego i drugiego stopnia oraz osoby pozostające z nią w stosunku przysposobienia”
- art. 957 § 2 k.c. - „Jeżeli świadkiem była jedna z osób wymienionych w § 1, nieważne jest tylko postanowienie które przysparza korzyści tej osobie, jej małżonkowi, krewnym lub powinowatym pierwszego lub drugiego stopnia albo osobie pozostającej z nią w stosunku przysposobienia. Jednakże gdy z treści testamentu lub z okoliczności wynika, że bez nieważnego postanowienia spadkodawca nie sporządziłby testamentu danej treści, nieważny jest cały testament”
- testament szczególny traci moc z upływem 6 miesięcy od ustania okoliczności które uzasadniały niezachowanie formy testamentu zwykłego, chyba że spadkodawca zmarł przed upływem tego terminu. Bieg terminu ulega zawieszeniu przez czas w ciągu którego spadkodawca nie ma możliwości sporządzenia testamentu zwykłego.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)