To tylko jedna z 10 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Przemiana dyfuzyjna PERLIT
AUSTENIT (austenityzowanie)
Celem austenityzowania jest zwykle otrzymanie możliwie jednorodnego oraz
drobnoziarnistego austenitu, co wpływa z kolei na przebieg przemian podczas chłodzenia.
Ac1A1
Z wykresu wynika, że przemiana może zajść dopiero po przegrzaniu, a więc w temp. A c1A1,
gdyż dopiero wtedy wystąpi konieczna do uruchomienia tej przemiany różnica energii
swobodnych. Im różnica będzie większa, tym większa będzie dążność układu do przejścia w
stan bardziej trwały, tj. w austenit.
Jest to przemiana dyfuzyjna, ponieważ rozpoczyna się od zarodków, które rosną, jak również
zachodzi tu dyfuzja węgla, którego rozpuszczalność w austenicie jest większa, niż w ferrycie.
PRZEBIEG PRZEMIANY:
1) Przegrzanie o ∆T dla uzyskanie napędzającej przemianę ∆F
2) Powstanie zarodków austenitu na granicy międzyfazowej ferryt-cementyt w wyniku
zarodkowania niejednorodnego (zarodkowanie niejednorodne, bo wymaga
mniejszego nakładu energii, a zarodki muszą mieć więcej C, niż ferryt)
3) Zarodki austenitu rosną kosztem ferrytu i cementytu, co prowadzi do zetknięć ziaren,
ale nawet po całkowitym zaniku ferrytu AUSTENIT JEST NIEJEDNORODNY,
ponieważ tam, gdzie występował ferryt jest mniej C, niż tam gdzie występował
cementyt. Po zaniku ferrytu występują też resztki cementytu (Fe3C)
4) Ujednorodnienie austenitu w wyniku wzrostu temp. lub upływu czasu, resztki Fe3C
rozpuszczają się, a w austenicie zachodzi dyfuzja węgla i wyrównanie jego składu
chemicznego.
1
opracowanie by Bachusek
Szybkość przemiany zależy od:
wzrostu temperatury (im szybciej, tym zwiększa się szybkość dyfuzji węgla i
różnica energii swobodnych ∆F= Faust.-Fperl.),
budowy perlitu (im drobniejsze płytki, tym szybciej; najwolniej, gdy cementyt
kulkowy).
W stalach nieeutektoidalnych austenityzowanie kończy się w wyższych temperaturach
(muszą ulec rozpuszczeniu fazy przyeeutektoidalne -ferryt lub Fe3CII).
Austenit bezpośrednio po powstaniu z perlitu jest drobnoziarnisty, gdyż podczas grzania
powstaje duża liczba zarodków, które stają się ziarnami. Im większa szybkość grzania, tym
większa liczba zarodków.
Rozrost ziarn austenitu przebiega samorzutnie, ponieważ powoduje to zmniejszenie energii
swobodnej układu. Proces ten hamują nierozpuszczone cząstki innych faz, dlatego są one
widoczne na granicach ziarn.
Stale gruboziarniste – skłonne do rozrostu ziaren natychmiast (już w austenicie
niejednorodnym)
Stale drobnoziarniste – drobne wydzielenia innych faz hamują rozrost ziaren (teoria barier),
(ruch granic dopiero po rozpuszczeniu lub koagulacji tych faz); Wykazują większą udarność i
granicę plastyczności.
Zależność Halla-Petcha
1
(…)
…
swobodnych. Im różnica będzie większa, tym większa będzie dążność układu do przejścia w
stan bardziej trwały, tj. w austenit.
Jest to przemiana dyfuzyjna, ponieważ rozpoczyna się od zarodków, które rosną, jak również
zachodzi tu dyfuzja węgla, którego rozpuszczalność w austenicie jest większa, niż w ferrycie.
PRZEBIEG PRZEMIANY:
1) Przegrzanie o ∆T dla uzyskanie napędzającej przemianę ∆F
2) Powstanie…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)