To tylko jedna z 11 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Przedsiębiorczość pomimo iż sama koncepcja miała już długą historię, jako przedmiot badań akademickich została szczególnie rozwinięta w latach osiemdziesiątych XX wieku. Zwiększone zainteresowanie tą problematyką zbiegło się z szybszym rozwojem przedsiębiorczości kobiet zauważonym w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii i Skandynawii na przełomie lat 70 i 80 ubiegłego stulecia. Badacze skupiali się najpierw na wyłonieniu definicji przedsiębiorcy poprzez charakteryzowanie przedsiębiorczych działań. Pomimo równoległego istnienia różnych podejść badawczych, dyscyplina nie stworzyła jednak wspólnej bazy pojęciowej. Dlatego też badania przedsiębiorczości mogą dotyczyć wielu podmiotów np. pojedynczego przedsiębiorcy, firm rodzinnych, spółek, spółdzielni, franczyzobiorców, samozatrudnienia i wielu innych zjawisk. Nauka o przedsiębiorcy jest zatem z założenia interdyscyplinarna, gdyż zjawisko to dzieje się na różnych płaszczyznach : ekonomicznej, społecznej i psychologicznej. Sprawia to, że brakuje jednoznacznej definicji przedsiębiorczości i wynikających z niej jednoznacznych kryteriów i miar. Termin ten dla wielu ludzi jest zrozumiały, ale różnie pojmowany. Zwykle przez pryzmat zainteresowań i uprawianej profesji. Ponadto od dwustu lat powstają różne definicje przedsiębiorczości, czasami sobie przeciwstawne, co może wprowadzać zamęt intelektualny, zwłaszcza gdy chodzi o funkcjonowanie i rozwój organizacji.
Fayolle (2003) na podstawie analizy tematyki prac naukowych we Francji wskazuje, iż przedsiębiorczość coraz częściej jest badana jako zjawisko społeczne lub jako proces. Zdaniem Fayolla obserwuje się zdecydowane odejście od perspektywy jednostki. Przedsiębiorczość będąc zjawiskiem społecznym wymaga analizy wykraczającej poza obraz samego aktora, uwzględniającej kontekst kulturowy i relacje z najbliższym otoczeniem. Wiąże się to też z zastosowaniem perspektywy konstruktywnej. Konstruktywizm społeczni, zakłada że świat społeczny nie istnieje obiektywnie, lecz jest kształtowany i postrzegany przez aktorów. Przedsiębiorstwa i ich działania mają podobny charakter, gdyż są tworzone nie tylko przez samych przedsiębiorców, ale także innych interesariuszy : pracowników, kontrahentów, konkurentów itp. Ważne jest zatem aby wziąć pod uwagę relacje wewnątrz organizacji jako czynnik sprzyjający lub przeszkadzający zachowaniom przedsiębiorczym.
Przedsiębiorczość to zdolność do podejmowania przedsięwzięć dla celów zarobkowych. W węższym znaczeniu to zespół cech / cecha psychiczna determinująca osiąganie sukcesów w organizowaniu i kierowaniu firmą.
Wyróżnia się często następujące typy przedsiębiorczości:
-przedsiębiorczość w znaczeniu podstawowym tzn. fundamentalnym lub klasycznym, odwołujące się do ekonomicznych funkcji działań przedsiębiorcy w gospodarce.
(…)
… zakresie procesom stosowania.
Podstawowymi kierunkami analizy otoczenia zewnętrznego jest jednak otoczenie dalsze nazywane makrootoczeniem oraz otoczenie bliższe - mikrootoczenie=otoczenie konkurencyjne.
Makrootoczenie to zespół warunków funkcjonowania przedsiębiorstwa, wynikający z tego, że dane przedsiębiorstwo działa w określonym kraju oraz regionie, strefie klimatycznej, danym układzie politycznym, prawnym czy systemowym. Dla przykładu, przedsiębiorstwo, które działało w latach dziewięćdziesiątych XX wieku w Polsce miało inne makrootoczenie niż identyczne przedsiębiorstwo działające w latach siedemdziesiątnych. Cechą charakterystyczną dla makrootoczenia jest to, że bardzo silnie określa możliwości działania i rozwoju przedsiębiorstwa, jednak samo przedsiębiorstwo w większości przypadków…
….
Otoczenie konkurencyjne Jest łatwiejsze do zidentyfikowania i obserwacji dla przedsiębiorstwa. W skład otoczenia konkurencyjnego wchodzą wszystkie podmioty gospodarcze mające z przedsiębiorstwem powiązania konkurencyjne lub kooperacyjne.
Mikrootoczenie organizacji stanowią zatem: -klienci -dostawcy -konkurenci, czyli organizacje zapokajające podobne potrzeby lub mające podobne zapotrzebowanie…
… ze zmianami burzliwymi (zmienność wysoka), które charakteryzują się brakiem ciągłości (skokowy charakter zmian) i znaczną trudnością w ich przewidywaniu. W tym przypadku turbulencja otoczenia może mieć charakter krótkotrwały lub też przebiegać w dłuższym horyzoncie czasowym i można ją scharakteryzować następującymi czynnikami: -wzrost stopnia nowości zmian -wzrost intensywności otoczenia i stopnia wpływu…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)