To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
a) Przedmiot i zakres patologii społecznej Patologia społeczna - patos- cierpienie , logos- nauk; nauka o cierpieniu , która należy do wielkiej grupy nauk czyli nauki praktyczne. Nauka, która mówi dlaczego pojawiają się złe zjawiska społeczne, w jakich warunkach one nie powrócą. Przedmiotem patologii społecznej jest świat społeczny i wszelkie wytwory ludzkiego ducha. Wiedzę gromadzi się przez proces absorpcji czyli wchłaniania. Zakres patologii społecznej w kontekście historycznym: - pierwsze pole badawcze koncentrowało się na odchyleniach seksualnych: pedofilia, zoofilia, homoseksualizm (od 1973r.)
- badanie patologii rodziny
- środowisko lokalne- alkoholizm, narkomania, korupcja, prostytucja- nie są zgodne z normami
- patologia instytucji jako sfera badań po eksperymentach Zimbardo (przemoc nad więźniami)
- najnowsze pole badawcze - badanie zjawiska terroryzmu(po 09.11.2001r.)
b) Dewiacja - odchylenie od reguł działania społecznego , postępowanie niezgodne z normami , a także z wartościami przyjętymi w społeczeństwie lub w grupie społecznej . Zachowania dewiacyjne nie są jednoznacznie interpretowane i ich określenie jest zależne od przyjętych systemów normatywnych w danym społeczeństwie. W niektórych ujęciach teoretycznych definiowane jest relatywistycznie jako zachowanie, które zostało przez społeczność zdefiniowane jako dewiacyjne. M. Filipiak wskazując na wieloznaczność tego terminu przytacza 3 sposoby jego rozumienia: a) zboczenie (np. z drogi prawości, zboczenia seksualne, stręczycielstwo); b) przejaw jakiegoś “odchylenia” (np. od uznawanych wzorców społecznych, normalności, przestępczość); c) błądzenie (np. poprzez odrzucanie pewnych powszechnie akceptowanych wartości i prezentowanie postawy nonkonformistycznej). Kwaśniewski wyodrębnił dwa typy dewiacji: - pozytywną - dotyczy naruszania norm, które jednak nie ma na celu szkodzenia, lecz przeciwnie jej celem jest dobrostan, pomyślność, rozwój. Ten typ dewiacji wyróżnia kilka charakterystycznych cech: * jest odstępstwem od normy powinności * jest nie egoistyczna w swojej motywacji * jest wyrazem buntu * jej skutkiem jest pozytywna reorganizacja Dewiacja pozytywna utożsamiana jest z takimi zachowaniami jak: nonkonformizm, innowacyjność, konstruktywny antagonizm, moralny perfekcjonizm, twórczy niepokój, pozytywne nie przystosowanie, altruizm itp. - negatywną - jest odstępstwem od nakazu obowiązku, jest szkodliwa i destruktywna zarówno w swoich motywacjach jaki i konsekwencjach. Dewiacja negatywna byłaby właśnie przedmiotem zainteresowania patologii społecznej.
(…)
… - łączą się z problemem grup, w których jednostka uczestniczy; zjawiska dewiacji można podzielić na trzy typy teorii
* etiologiczne- odpowiedź na pyt. Dlaczego oni to robią?; zalicza się tutaj takich badaczy jak: Merton, Coen, Miller, Selin, Sutherland, Matza
* reakcji- formuuje pytanie Dlaczego dane jednostki zostały uznane za takie, które cos robią: badacze to Lemert, Erikson, Hoffman
* kontroli…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)