To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Programowanie sieciowe CPM. Model ten wykorzystuje się do rozwiązywania zadań związanych z realizacja wielkich przedsięwzięć gospodarczych, np - budowa statku, - remonty turbin elektrowni, - wprowadzenie nowego produktu na rynek. Celem zadań sieciowych jest stworzenie harmonogramu - przebieg danych czynności w określonym czasie i realizacja ich przy niskich kosztach.
Zadania sieciowe: - typu deterministycznego (normy, średnie) - czasy realizacji poszczególnych czynności są znane,
- stochastyczne - czasy realizacji poszczególnych czynności to zmienne losowe.
Metoda rozwiązywania zadań deterministycznych, etapy:
1 - konstrukcja sieci,
2 - rozwiązanie modelu.
Każdy model musi spełniać: - istnieje tylko jeden węzeł początkowy,
- istnieje tylko jeden węzeł końcowy, - nie istnieją cykle (brak powrotu do czynności, którą rozpoczęto wykonywanie). Proces modelowania sieciowego
a) Degeneracja na części podstawowe
Dla każdej czynności jest określony czas realizacji, określenia ich w sieci. Proces wielostopniowy. b) W trakcie budowy należy przestrzegać ograniczeń: - strukturalnych - wyrażają konieczność respektowania zasad odnoszących się do kolejności wykonywania poszczególnych operacji,
- lokalizujące w czasie - sytuacja, gdy pewne czynności powinny być wykonywane w ściśle określonym okresie, - wynikających z braku substytucji i niepodzielności zasobu,
- bilansowych - taka organizacja pracy aby określone grupy sobie nie przeszkadzały. Konstrukcja sieci: - tworzymy spis, specyfikacji czynności, - określamy miejsce każdej czynności w czasie, - numerowanie węzłów, - przyporządkowanie czasów trwania poszczególnych czynności.
Rozwiązanie modeli - określamy najwcześniejszy i najpóźniejszy czas rozpoczęcia i zakończenia każdej czynności, - wyznaczamy ścieżkę krytyczna (ciąg czynności, zadania, czas realizacji przedsięwzięcia), ustalamy zapasy czasu dla czynności nieleżących na drodze krytycznej.
CPM COST - analiza czasowo- kosztowa obejmująca etapy:
a) wyznaczenie ścieżki krytycznej na sieci zależności;
b) wyznaczenie na podstawie doświadczenia i ograniczeń technicznych, technologicznego czasu granicznego tgr a także kosztu granicznego k gr dla czynności;
c) rozpoczęcie procesu skracania czasów trwania czynności leżących na ścieżce krytycznej. d) w przypadku wystąpienia dwu lub więcej ścieżek krytycznych skracamy czas trwania czynności o ta sama liczbę jednostek;
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)