To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
1 -
2 - 3 - konsekwentna zwolenniczka udziału WB w EWG; za sfederalizowaną Europą, nie uzależniała przystąpienia od jakichkolwiek warunków wstępnych; brak wyraźnego podziału w tej kwestii (bo: jednorodna struktura społeczna i skład socjalny).
Obraz WE jako szybko się modernizującej, dynamicznej i zrywającej z uświęconymi pojęciami.
Chciano przełamać konserwatyzm brytyjskiej gospodarki.
Gospodarcze i polityczne umocnienie pozycji WB.
Europocentryzm - polityczny, militarny. Iluzoryczna jądrowa siła uderzeniowa, chęć likwidacji garnizonów zamorskich. 4 - Podział ten odzwierciedlał konflikt interesów występujący w łonie dominujących w Partii Konserwatywnej sił społecznych. Partia ta była zawsze przedstawicielką interesów klas uprzywilejowanych. Obszarnicy, arystokraci. Elita, dominująca finansjera. Po wojnie układ ten zaczął ulegać zmianie - ośrodek wpływów zaczął przesuwać się od wielkich banków do potężnych korporacji przemysłowych.
Początkowo ('55) konserwatyści nie wierzyli w realność integracyjny planów Szóstki i wycofali się nawet z Komitetu Spaaka. Kiedy jednak plany zaczęły przebierać realny kształt, rząd Edena podjął próby storpedowania ich. Zaproponował zamiast planowanej strefy celnej luźną strefę wolnego handlu, FTA. Zerwanie za sprawą Francji prowadzonych w tej sprawie rokowań ('56-'58) skłoniło konserwatywny rząd Macmillana do podjęcia kolejnej próby nacisku. 1959 - EFTA
Ta próba wzmocnienia pozycji WB nie powiodła się
Lipiec '61 - zaczęli się ubiegać o członkostwo przy trzech postulatach (zabezpieczenie interesów brytyjskiego rolnictwa, Commonwealthu i partnerów EFTA).
W trakcie okazało się jednak, że rząd Macmillana nie był aż tak bardzo przywiązany do swoich zobowiązań wobec Commonwealthu i EFTA.
5 - Wpłynęła średnia burżuazja (nowi Torysi). Za integracją.
1 - oficjalny nurt większościowy, sprzyjał integracji
rozpatrywali problem integracji w płaszczyźnie gospodarczej i militarno-politycznej.
Bogata Wspólnota zdynamizuje brytyjską gospodarkę + „zimny prysznic” kontynentalnej konkurencji w połączeniu ze swobodnym przepływem usług, towarów, kapitałów i siły roboczej pozwoli dokonać (bez politycznego ryzyka) niezbędnej przebudowy struktur gospodarczych i zmniejszyć siłę przetargową klasy robotniczej.
Commonwealth sam potrzebował pomocy - kapitałów i chłonnego rynku. EFTA była złożona ze zbyt małych i zbyt wolno rozwijających się państw.
Z punktu widzenia polityki, integracja miała pomóc we wzmocnieniu znaczenia Zachodu wobec Wschodu i podkreśleniu pozycji kapitalizmu + zneutralizować wpływy Bonn i Paryża + zapewnić WB decydujący wpływ na losy integrującej się Europy + zrównanie pozycji z USA
(…)
… posłużyła trudna sytuacja gospodarcza WB (deficyt płatniczy, dewaluacja funta szterlinga, stagnacja gospodarcza, rosnące bezrobocie) - WB musiała się „przystosować”.
Pertraktacje prowadzili przedstawiciele nowego, konserwatywnego rządu Heatha, bo 18 czerwca 1970r. laburzyści przegrali wybory. Toczyły się wokół: - brytyjskiego udziału w budżecie EWG - terminów wprowadzenia przez WB wspólnorynkowego systemu celnego - importu masła z Nowej Zelandii - importu cukru z krajów Commonwealthu - przyszłości funta szterlinga - rybołówstwa
Przełom w 1971r. w wyniku spotkania Pompidou-Heath. Pompidou bardziej niepokoił się przewagą RFN niż dominacją USA. Naciskały na niego też Bonn i Haga. Heath już w latach 60. był „entuzjastycznym eurofilem” - możliwość odegrania światowej roli przez WB uzależniał od członkostwa w EWG, a nie relacji z USA. Gotowość rządu brytyjskiego do stopniowego likwidowania roli funta szterlinga jako drugiej światowej waluty rezerwowej i zerwanie jego więzi z dolarem.
14 - Okoliczności: - ustanowienie UE i jej trójfilarowej struktury - ciągłe kontrowersje wokół integracji - ograniczony potencjał WB (problemy gospodarcze)
Przełom - władzę obejmuje Margaret Thatcher w 1979r.
- skutecznie…
…, ale już po kilku latach rozpoczęły się burzliwe dyskusje na temat jego fragmentów, które dotyczyły sfery politycznej. Thatcher została zmuszona do dymisji, a w jej partii uwidoczniły się głębokie podziały, który finałem była walka o ratyfikację traktatu z Maastricht.
Premier John Major w trakcie negocjacji nad TUE uzyskał ustępstwa (opt-outs) dotyczące prawa WB do nieprzystępowania do Europejskiej Karty…
… w ramach UE.
2004r. - zwrot, zażądano w tej sprawie referendum (zbliżała się kampania) problem sam się rozwiązał po negatywnych wynikach referendów we Francji i Holandii
Traktat Lizboński - zmienił się premier; Brown zgodził się poprzeć projekt traktatu w zamian za nowe opt-outs: stosowanie Karty Praw Podstawowych w stosunku do brytyjskiego ustawodawstwa socjalnego, swoboda decyzyjna w Radzie…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)