To tylko jedna z 33 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
PROCES SYNTEZY BIAŁEK 1 SYNTEZA BIAŁKA Synteza białka może być rozumiana jako pełny proces w którym informacja zapisana w sekwencji DNA jest w procesie transkrypcji przepisywana na cząsteczki RNA, a powstałe w ten sposób cząsteczki RNA są wykorzystywane przez rybosomy jako źródło informacji potrzebnej do syntezy białka w procesie translacji. U organizmów eukariotycznych cząsteczki RNA powstałe w procesie transkrypcji są zwykle poddawane procesowi splicingu polegającemu na wycinaniu intronów. Termin biosynteza białka jest czasami używany jako synonim procesu translacji odbywającego się w rybosomach. Często do procesu biosyntezy białka zaliczana jest także biosynteza aminokwasów. 2 TRANSKRYPCJA Jest to pierwszy etap ekspresji informacji genetycznej. Transkrypcja jest procesem syntezy RNA na matrycy DNA, czyli przepisywaniem informacji zawartej w DNA na RNA. Proces ten odbywa się tylko na jednej z dwóch nici DNA, w związku z tym nić transkrybowaną nazywamy sensowną, natomiast nietranskrybowaną – antysensowną. Biosynteza łańcucha RNA przebiega zawsze w kierunku 5'→3', natomiast matryca jest zawsze czytana w kierunku 3'→5', a jej sekwencja determinuje sekwencje transkryptu, dzięki łączeniu się komplementarnych zasad w pary. W wyniku transkrypcji powstaje pierwotny transkrypt, który następnie podlega modyfikacjom potranskrypcyjnym dając właściwą cząsteczkę RNA. 3 ETAPY TRANSKRYPCJI inicjacja – rozpoczyna się związaniem polimerazy RNA z dwuniciowym DNA. Aby wzorzec stał się dostępny nici DNA muszą być rozdzielone; denaturacja ma charakter lokalny. Sekwencje DNA niezbędne do prawidłowej ramki odczytu danej jednostki transkrypcyjnej zwane są promotorem. Promotor zawiera charakterystyczne sekwencje rozpoznawane przez polimerazę i wyznacza start transkrypcji. Inicjacja rozpoczyna się zwykle na końcu 3' promotora. elongacja – w czasie elongacji polimeraza RNA przesuwa się wzdłuż DNA i powiększa rosnący łańcuch RNA. Nukleotydy włączane są zgodnie z zasadą komplementarności. W tym rozwiniętym obszarze tworzy się hybryd DNA– RNA. W miarę przesuwania się polimerazy RNA, wcześniej utworzony RNA oddziela się od matrycy DNA, która łącząc sie z drugą nicią odtwarza strukturę heliksu. terminacja – terminacja wiąże się z rozpoznaniem miejsca, w którym znajdują się zasady, które nie powinny być dodane do łańcucha RNA. Sekwencje DNA odpowiedzialne za zakończenie transkrypcji nazywamy terminatorem. 4 Źródło: http://www.genetyka.citiesxl.com.pl/transkrypcja_rna
(…)
… te to: glicyna (w
skrócie Gly), alanina (Ala), walina (Val),
leucyna (Leu), izoleucyna (Ile), seryna
(Ser), treonina (Thr), cysteina (Cys),
metionina (Met), kwas asparaginowy
(=asparaginian, Asp), asparagina (Asn),
kwas glutaminowy (=glutaminian, Glu),
glutamina (Gln), arginina (Arg), lizyna (Lys),
histydyna (His), fenyloalanina (Phe),
tyrozyna (Tyr), tryptofan (Trp), prolina (Pro).
Kolejność ułożenia…
…
promotorowe.
Struktura promotora dla polimerazy I – składa sie z
promotora podstawowego. Obejmuje on miejsce startu
transkrypcji oraz nukleotydy -45 do +20. W skład promotora
wchodzi też element kontrolny położony powyżej (=UCE).
9
Struktura promotora dla polimerazy II – promotor
stanowi obszar regulatorowy wiążący czynniki
transkrypcyjne. Poprzedza miejsce startu transkrypcji o
około 30 par zasad i zawiera sekwencję par A=T i stąd
ramka sekwencji TATA (-30). Drugą sekwencją jest
sekwencja CAAT odległa od miejsca inicjacji o około 80
par zasad (-80). W skład promotora podstawowego
wchodzi też sekwencja inicjatorowa (=Inr), która
obejmuje zawsze +1 nukleotyd.
Struktura promotora dla polimerazy III –
składa się z promotorów podstawowych, które
ułożone są wewnątrz genu. Promotory te można
podzielić na trzy typy…
… zakończenia translacji,
w mitochondriach i u orzęsków koduje tryptofan. Z kolei
uniwersalny kodon AGA kodujący argininę - w
mitochondriach ssaków jest kodonem "STOP".
18
TRANSLACJA
Translacja to proces tłumaczenia trójek nukleotydów
występujących w łańcuchu mRNA na sekwencję
aminokwasów w białku.
19
DO PRZEBIEGU TRANSLACJI NIEZBĘDNA JEST
OBECNOŚĆ OKREŚLONYCH SKŁADNIKÓW, TAKICH
JAK:
●
●
●
●
●
●
●
●
aminokwasy…
…) to kodony "STOP", czyli sygnały końca
translacji; nie kodują one aminokwasów (są to tzw. kodony
nonsensowne). Kodon AUG koduje metioninę; jest to też kodon
"START", czyli rozpoczynający translację.
niezachodzący (nienakładający) - kodony leżą jeden za drugim i
nie mają ze sobą żadnych elementów wspólnych. Ten sam
nukleotyd jest składnikiem tylko jednego kodonu i nie wchodzi w
skład sąsiadujących trójek.
16…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)