Przedstaw procedurę rozpoczęcia rozprawy głównej art.381 do 384 kpk
Wywołanie sprawy, sprawdzenie przez przewodniczącego czy wszyscy wezwani stawili się, oraz czy nie ma przeszkód do rozpoczęcia rozprawy, zarządzenie przez przewodniczącego opuszczenia sali przez świadków ( biegli pozostają na sali jeżeli przewodniczący nie zarządzi
inaczej, pokrzywdzony ma prawo pozostać na sali choćby składał zeznania. Rozprawę główną rozpoczyna wywołanie sprawy, dokonywane na zarządzenie przewodniczącego i polegające na ogłoszeniu w sali rozpraw i w poczekalni o przystąpieniu do rozpoczęcia danej sprawy (art. 381).Przez rozpoczęcie rozprawy głównej rozumie się na gruncie obowiązujących przepisów nie tylko wywołanie sprawy , ale ponadto fazę postępowania pomiędzy wywołaniem sprawy i rozpoczęciem przewodu sądowego (art. 385 § l). Określenie to ma zatem podwójne znaczenie, co wynika z zestawienia treści art. 381 z tytułem rozdziału 44 k.p.k.
Po wywołaniu sprawy przewodniczący sprawdza, czy wszyscy wezwani stawili się oraz czy nie ma (innych) przeszkód do rozpoznania sprawy (art. 381).
W razie nieusprawiedliwionego niestawiennictwa oskarżonego, którego obecność jest obowiązkowa, przewodniczący zarządza jego natychmiastowe zatrzymanie i doprowadzenie lub przerywa w tym celu rozprawę albo sąd ją odracza (art. 382, ale także m.in. art. 479 i 480 dotyczące postępowania uproszczonego, rzutujące również na inne postępowania szczególne); pamiętać przy tym trzeba o unormowaniach wyjątkowych, dotyczących takiej sytuacji, przede wszystkim o regulacji zawartej w art. 377.
Rozprawa nie może odbyć się także pod nieobecność oskarżyciela publicznego, jeżeli jego obecność jest obowiązkowa (art. 46,)
W razie niestawiennictwa powoda cywilnego do chwili rozpoczęcia przewodu sądowego sąd pozostawia powództwo cywilne bez rozpoznania, chyba że powód złożył wniosek o rozpoznanie pomimo jego nieobecności (art. 383); zawsze wystarczające jest stawiennictwo pełnomocnika powoda cywilnego.
Jeżeli udział obrońcy w rozprawie jest obowiązkowy (art. 79, 80), jego nieobecność tamuje rozpoznanie sprawy. Wyznaczenie w takim wypadku obrońcy z urzędu (art. 81) musi łączyć się z zapewnieniem mu odpowiedniego czasu na zapoznanie się ze sprawą i na przygotowanie obrony. W razie niestawiennictwa świadka lub biegłego sąd może prowadzić dalej postępowanie, jeżeli — po wysłuchaniu stron — uzna, że przesłuchanie świadka lub biegłego nie jest niezbędne (innej sytuacji dotyczy art. 392, umożliwiający odczytywanie na rozprawie protokołów przesłuchania świadka, zamiast jego bezpośredniego przesłuchania, które jest utrudnione; wymagany jest wówczas brak sprzeciwu wszystkich stron, których zeznania lub wyjaśnienia dotyczą). Jeżeli obecność świadka lub biegłego jest konieczna (w danym dniu — może bowiem chodzić o rozprawę trwającą więcej niż jeden dzień i wówczas należy podjąć działania w kierunku zapewnienia stawiennictwa świadka w kolejnym terminie), wydaje się stosowne zarządzenie w celu sprowadzenia go na rozprawę (np. gdy świadka widziano w gmachu sądu) albo przerywa lub odracza rozprawę .W każdym wypadku niestawiennictwa osób wezwanych i zawiadomionych o rozprawie należy sprawdzić, czy wezwanie (zawiadomienie) zostało w prawidłowy sposób doręczone, gdyż ma to istotne znaczenie dla dalszych decyzji przewodniczącego i sądu; np. nie można prowadzić rozprawy pod nieobecność oskarżonego, choćby jego obecność nie była obowiązkowa, jeżeli nie został on w sposób przewidziany przepisami zawiadomion
(…)
…, gdy jest oskarżycielem prywatnym, oskarżycielem posiłkowym lub powodem cywilnym.
Uznając to za celowe, sąd może zobowiązać pokrzywdzonego do obecności na rozprawie lub jej części (art. 384).
Po rozpoczęciu rozprawy podejmowane są ponadto inne decyzje o charakterze porządkowym, jak np. usunięcie z sali rozpraw małoletnich.
Nie później niż do czasu rozpoczęcia przewodu sądowego w I instancji (a więc jeszcze w fazie rozpoczęcia rozprawy głównej) pokrzywdzony może złożyć oświadczenie, że będzie działał w charakterze oskarżyciela posiłkowego obok oskarżyciela publicznego (art. 54 § l) lub może wytoczyć powództwo cywilne art. 62
W sprawach z oskarżenia prywatnego, jeżeli pokrzywdzony tym samym czynem nie wniósł aktu oskarżenia, może do rozpoczęcia przewodu sądowego przyłączyć się do toczącego się postępowania (art. 59 § 2). Oskarżyciel prywatny bez zgody oskarżonego może doprowadzić do umorzenia postępowania, jeżeli odstąpi od oskarżenia przed rozpoczęciem przewodu na pierwszej rozprawie głównej; ten sam skutek wywołuje niestawiennictwo oskarżyciela prywatnego i jego pełnomocnika na rozprawie głównej bez usprawiedliwionych powodów (art. 496 § 2 i 3). Również aż do rozpoczęcia przewodu sądowego na rozprawie głównej oskarżony może wnieść przeciwko oskarżycielowi prywatnemu, będącemu pokrzywdzonym, wzajemny akt oskarżenia o ścigany z oskarżenia prywatnego czyn, pozostający w związku z czynem zarzucanym (art. 497 § l, tzw. skarga wzajemna).
Ponadto przed rozpoczęciem przewodu sądowego sprawdza się, czy (poza niestawiennictwem wezwanych osób) nie ma innych przeszkód do rozpoznania sprawy (art. 381), np. z powodu niewłaściwości sądu…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)