Problem odnowienia Cesarstwa Rzymskiego na Zachodzie

Problem odnowienia Cesarstwa Rzymskiego na Zachodzie do początku XIII wieku - Bizancjum - władza cesarza nad kościołem, ale postulaty rozdziału, ale do końca wschodu utrzymała się zależność władzy kościelnej od cesarzy. Focjusz - cesarz doczesny, patriarcha duchowy - postulat autonomii kościoła na wschodzie. Na zachodzie panuje tendencja, że to kościół jest w państwie, a nie na odwrót. Grzegorz VII - celem było osiągnięcie poddaństwa władzy świeckiej jego osobie, po nim nadszedł czas kompromisów. Translacja imperium to przeniesienie idei cesarstwa z Greków na Franków, a z nich do Niemców, traktowanie ich na równi z Grekami. IX wiek - imperium naprawdę traci byt, są trudności, bo imperium ma już 3 wieki niebytu; polityka wschodu polega na tym, aby połączyć się z zachodem; trzeba było wskazać prawomocność koronacji na zachodzie; większość idei powstaje po roku 800, próbuje się uzasadnić tytuł cesarski na zachodzie - państwo Franków jako ziemskie odbicie państwa bożego. Koncepcja Ottonów - funkcje praktyczne - centralizm, gdyż Niemcy to wtedy pojęcie bardziej geograficzne niż polityczne. Musieli udowodnić, dlaczego właśnie Niemcy. ... zobacz całą notatkę