To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
. Prawo wspólnotowe (prawo wspólnot europejskich) .
Stanowiło je prawo trzech, aktualnie zaś dwóch, organizacji międzynarodowych ustanowionych trzema traktatami założycielskimi wspólnot. Traktat o Europejskiej Wspólnocie Węgla i Stali - traktat paryski - uchwalony w 1951 roku, w życie wszedł w 1952 i obowiązywał do roku 2002. Była to organizacja 6 państw, której celem była integracja sektorowa odnosząca się do górnictwa i hutnictwa. Podstawą jej utworzenia był plan Roberta Schumana. Ustanowiła ona wolny handel produktami tych gałęzi ograniczając zasadniczo kompetencje państw członkowskich do prowadzenia polityki w odniesieniu do tych gałęzi. Traktat o Europejskiej Wspólnocie Energii Atomowej - tzw. pierwszy traktat rzymski - uchwalony w 1957 roku, w życie wszedł w 1958.
Była to druga organizacja stanowiąca wyraz integracji gałęziowej odnoszącej się tym razem produkcji energii atomowej oraz produkcji i handlu materiałami rozszczepionymi z wyłączeniem sektora wojskowego. EWEA obowiązuje nadal zaś jego postanowienia mają być przejęte przez traktat lizboński. Traktat o Europejskiej Wspólnocie Gospodarczej (EWG) - tzw. drugi traktat rzymski - uchwalony w 1957 roku, w życie wszedł w 1958. Od 1992 roku TWE - zmieniony traktatem z Maastricht.
EWG była i pozostaje (przy zmienionej nazwie) organizacją integracji europejskiej odnoszącej się do całych gospodarek, a nie do poszczególnych gałęzi gospodarek. Integracja ta jest przeprowadzana w podstawowej mierze przy pomocy tzw. systemu parametrycznego w zarządzaniu. Jednak w odniesieniu do wspólnej polityki rolnej obecne są elementy nakazowo-rozdzielczego systemu. Punktem wyjścia integracji całych gospodarek stała się wolność przepływu towarów tj. zniesienie barier celnych i innych na granicach państw członkowskich, które doprowadziło do ustanowienia w 1968 roku Unii Celnej między 6 państwami EWG.
W 1948 roku kraje BENELUXU utworzyły Unię Celną, co pomogło im wydźwignięciu się z kryzysu. UNIA CELNA oznacza przyjęcie przez organizację międzynarodową kompetencji państw tworzących Unię w zakresie prowadzenia polityki celnej, handlowej i stanowienia prawa celnego. Państwa ją tworzące znoszą bariery wymianie towarowej między sobą, a także rezygnują z prowadzenia odrębnych polityk celnych wobec państw trzecich. STREFA WOLNEGO HANDLU oznacza, że państwa ją tworzące znoszą bariery w wymianie towarowej między sobą, pozostawiając kompetencje do prowadzenia polityki celnej wobec państw trzecich, stanowienia prawa celnego, polityki handlowej dla wobec państw trzecich każdemu z tych państw. W ten sposób, w końcu lat 50. funkcjonowały trzy organizacje integracji gospodarczej mające odrębne organy, różne prawne formy działania. Członkami tych organizacji była tzw. „założycielska szóstka”, czyli strony traktatu paryskiego (1951) i obu traktatów rzymskich (1957). Rozwój tych organizacji jako organizacji międzynarodowych sprawił, że doktryna zaczęła używać wobec nich określenia
(…)
… w toku stanowienia prawa;
Wśród zmian instytucjonalnych należy wskazać zwłaszcza na tzw. Traktat Fuzyjny instytucji wspólnot oraz Jednolity Akt Europejski. Podstawowe założenia Jednolitego Aktu Europejskiego:
Zmiana mechanizmu decyzyjnego w Radzie jako najważniejszym organie prawno-politycznym;
Zasadą stała się większość kwalifikowana, tzw. mechanizm ważenia głosów. Wyjątkiem od zasady były: większość…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)