To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
OGÓLNE WIADOMOŚCI O PRAWIE RZECZOWYM Prawo rzeczowe jest majątkowym prawem podmiotowym o charakterze bezwzględnym , mającym za przedmiot rzecz. Prawo rzeczowe w znaczeniu przedmiotowym oznacza zespół przepisów, które regulują formy prawne korzystania z rzeczy przybierające postać podmiotowych praw rzeczowych. Prawo rzeczowe odnosi się do stosunków dotyczących rzeczy. Rzeczami są tylko przedmioty materialne. Rzeczy dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome. Nieruchomości są to części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Rzerzy ruchome to wszystko, co nie jest nieruchomością. Rzeczy można również dzielić na: oznaczone co do tożsamości - takie, które wykazują cechy indywidualne, charakterystyczne tylko dla nich (np. obraz „Bitwa pod Grunwaldem” Matejki, nieruchomości), oznaczone co do gatunku - takie, które odpowiadają tylko pewnym cechom rodzajowym, wskazane jest stosowanie w tym przypadku jednostek miary, wagi, ilości (np. jabłka, zboża, pieniądze) PRAWO WŁASNOŚCI Jest to podstawowe, najmocniejsze prawo rzeczowe. Jego podmiotem może być każda osoba fizyczna, osoba prawna lub ułomna osoba prawna, poza wyjątkami określonymi w przepisach prawa. Przedmiotem tego prawa są rzeczy w rozumieniu kodeksu cywilnego, czyli przedmioty materialne. Uprawnienia właściciela, które składają się na treść prawa własności (pozytywne uprawnienia właściciela): ius possidendi - jest to uprawnienie do posiadania rzeczy; ius utendi - to uprawnienie do korzystania, używania rzeczy, ius fruendi - to uprawnienie do pobierania pożytków i innych przychodów z rzeczy; właściciel może z rzeczy pobierać pożytki naturalne (np. płody) i cywilne (np. dochody). ius abutendi - to uprawnienie do dyspozycji faktycznej rzeczą, tzn. prawo do przetworzenia rzeczy, zużycia jej, a nawet zniszczenia; ius disponendi - uprawnienie do rozporządzania rzeczą Granice prawa własności. Prawo własności nie jest prawem absolutnym, nie daje absolutnej władzy nad rzeczą. Korzystanie z prawa własności musi odbywać się w granicach wyznaczonych przez ustawy, zasady współżycia społecznego i społeczno-gospodarcze przeznaczeniedanej własności. Pamiętać należy, że inne osoby także mogą być podmiotami prawa własności i wykonując swoje prawo, dany podmiot musi mieć na uwadze uprawnienia innych. Dotyczy to szczególnie stosunków sąsiedzkich. Z faktu sąsiedztwa nieruchomości wynikają wzajemne między nimi zależności. Ustawodawca reguluje takie sytuacje w postaci tzw.
(…)
… przez sąsiadów z przygranicznych pasów ziemi, przepisy przewidujące możność ustanowienia pewnych służebności (np. służebność drogi koniecznej), przepisy normujące problemy związane z granicami. Sposoby nabycia własności Prawo własności można nabyć w sposób pierwotny lub pochodny. Nabycie pierwotne - nabywca nie wywodzi swojego prawa od innej osoby. Jednym ze sposobów nabycia pierwotnego jest zasiedzenie…
… lub nieruchomości nigdy nie może posiadacz zależny(np. nigdy nie nastąpi zasiedzenie przez najemcę). Nie można też nabyć na własność ruchomości przez zasiedzenie będąc posiadaczem w złej wierze. Nabycie pochodne - następca prawny nabywa własność od poprzednika prawnego. Z nabyciem pochodnym mamy do czynienia w razie przeniesienia własności w drodze umowy i dziedziczenia.
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)