Prawo rzeczowe ZSRR Dekret o ziemi - jeden z pierwszych dekretów bolszewickich. Dekretem tym dokonano wywłaszczenia ziemi osadniczej (świeckiej i cerkwi) na własność państwa, do dyspozycji lokalnych rad. Ogłoszono, że cała ziemia stanowi własność ogólnonarodową. Wszelki obrót ziemią był niedopuszczalny, z tym, że chłopów nie wywłaszczano - pod warunkiem jednak aby chłopi pracowali na tej ziemi nie zatrudniając robotników. Jeżeli rodzina chłopska nie była w stanie zająć się ziemią ze względu na jej obszar - wtedy dochodziło do wywłaszczenia. Stan ten utrzymał się do 2002 r. Dekret o ziemi stwierdzał, że rozwiązanie to jest tymczasowe.
W 1918 r. przeprowadzono nacjonalizację całego majątku (nieruchomości w miastach, banki, zakłady produkcyjne). Ludziom pozostawiono drobną własność przedmiotów osobistych. W latach 1922-1926 pojawiły się liczne kodeksy, w tym cywilny, i wykształciły się różne typy własności. Typy te umocnione zostały konstytucją z 1936 r. (tzw. Konstytucja stalinowska) Własność społeczna ogólnonarodowa spółdzielcza (wszelka spółdzielczość była fikcją) Własność prywatna (drobnotowarowa) - drobna własność wytwórcza. Własność ta była oficjalnie wypierana, ponieważ z niej mogła by się odrodzić własność kapitalistyczna Własność osobista - drobne przedmioty codziennego użytku.
To zróżnicowanie własności wiązało się z różną ochroną prawną ( w prawie cywilnym i karnym). Własność społeczna była bardzo silnie chroniona. Te rodzaje własności utrzymały się do końca trwania ZSRR oraz były narzucane we wszystkich krajach tzw. Demokracji Ludowej. W Polsce istniały do grudnia 1989, Kiedy to zmiany w kc wyrugowały ten system własności.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)