To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Status prawny mniejszości narodowych w Polsce reguluje art. 35 Konstytucji RP i co
najmniej osiem ustaw. Do tego należy dodać przyjęte przez Polskę akty prawa międzynarodowego,
m.in. Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności z 4 listopada 1950 roku,
Międzynarodowa Konwencja w Sprawie Likwidacji Wszelkich Form Dyskryminacji Rasowej z 7
marca 1966 roku, Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych z 16 grudnia 1966
roku i Konwencja Praw Dziecka z 20 listopada 1989 roku.
Konstytucja RP gwarantuje obywatelom polskim należącym do mniejszości narodowych i
etnicznych wolność zachowania i rozwoju własnego języka, zachowania obyczajów i tradycji oraz
rozwój własnej kultury. Ponadto zapewnia im prawo do tworzenia własnych instytucji
edukacyjnych, kulturalnych i służących ochronie tożsamości religijnej oraz do uczestnictwa w
rozstrzyganiu spraw dotyczących ich tożsamości kulturowej.
Ustawa z dnia 6 stycznia 2005 r. o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o
języku regionalnym zawiera definicję mniejszości narodowych i etnicznych oraz wprowadza
między innymi możliwość używania języka mniejszości jako pomocniczego przed organami gminy,
a także możliwość używania obok urzędowych nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych
oraz nazw ulic dodatkowych tradycyjnych nazw w języku mniejszości. Ustawa nakłada na organy
władzy publicznej obowiązek podejmowania odpowiednich środków w celu wspierania działalności
zmierzającej do ochrony, zachowania i rozwoju tożsamości kulturowej mniejszości. Umożliwia
także przyznawanie mniejszościom dotacji celowych i podmiotowych. Akt ten tworzy Komisję
Wspólną Rządu i Mniejszości Narodowych i Etnicznych, będącą organem opiniodawczodoradczym Prezesa Rady Ministrów. Ustawa zmieniła również dotychczasowe kompetencje
urzędów administracji rządowej zajmujących się mniejszościami. W jej efekcie, zgodnie z decyzją
Prezesa Rady Ministrów, sprawy kultury mniejszości narodowych, będące dotychczas w
kompetencjach Ministra Kultury, znalazły się w gestii Ministra Spraw Wewnętrznych i
Administracji.
Ordynacja wyborcza do Sejmu i Senatu zwalnia komitety wyborcze utworzone przez
organizacje mniejszości narodowych z wymogu przekroczenia 5-procentowego progu
wyborczego.
Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty oraz wydane z jej upoważnienia
rozporządzenia zawierają także przepisy dotyczące praw mniejszości narodowych.
Ustawa z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji przewiduje, że programy
publicznej radiofonii i telewizji powinny uwzględniać potrzeby mniejszości narodowych i
etnicznych.
Kodeks karny przewiduje penalizację przestępstw popełnianych na tle etnicznym.
Kodeksy postępowania – administracyjnego, cywilnego i karnego, umożliwiają korzystanie
z tłumaczy.
Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych zabrania - z
wyłączeniem enumeratywnie wyliczonych sytuacji - przetwarzania danych ujawniających
pochodzenie etniczne.
Postanowienie Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 24 kwietnia 1997 r. (I ACa
493/97) odmówiło rejestracji stowarzyszenia o nazwie "Związek Ludności Narodowości Śląskiej".
Argumenty sądu były następujące:
„I Mniejszość narodowa, do której chce się przynależeć i z którą dana osoba się utożsamia,
musi obiektywnie istnieć. Musi bowiem istnieć jakieś społeczeństwo, wyróżnione na podstawie
obiektywnych kryteriów, z którymi ta osoba chce się identyfikować. Nie można bowiem określać
swojej tożsamości narodowej w oderwaniu od podstawowej przesłanki, jaką jest istnienie
określonego narodu.
II Naród istnieje wówczas, jeśli nie ma wątpliwości co do praw do jego istnienia w
świadomości ogółu obywateli.
III Mniejszość to ta grupa etniczna, która ma wsparcie w większości poza granicami kraju.”
Sąd uznał się za dyspozytora prawdy o tym, który naród „obiektywnie” istnieje, a który nie.
Od jego stanowiska odszedł Sąd Okręgowy w Opolu, jednak sprawa znajduje się obecnie w
apelacji.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)