Prawo i Sąd pod zaborami - Sąd i proces

Nasza ocena:

3
Pobrań: 63
Wyświetleń: 574
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Prawo i Sąd pod zaborami - Sąd i proces - strona 1

Fragment notatki:

Sąd i proces Czynnik społeczny w procesie Idea współistnienia w przewodzie sądowym czynnika zawodowego i społecznego uwidoczniła się w sądzie ławniczym Z Anglii w dobie rewolucji Francuskiej przejęto instytucję przysięgłych jednak ograniczoną ją tylko do orzekania o winie. Nie wprowadzono instytucji sądów przysięgłych, pomimo istniejących projektów w Księstwie Warszawskim i Królestwie Polskim. Od połowy wieku rozbudowano te sądu w Prusach i Austrii. Są przysięgłych wprowadzono też w cesarstwie rosyjskim w 1864 lecz wkrótce ograniczono jego kompetencję do spraw pospolitych. W Królestwie pewną namiastkę czynnika społecznego stanowiły sądy gminne (po 1864) z obieralnych sędziów i ławników.
Procedury Wiek XIX przyniósł stopniowe zagwarantowanie praw oskarżonemu w procesie karnym i obu stronom w procesie cywilnym
Zasady wspólne dla cywilnego i karnego: niezawisłość sądu, równouprawnienie stron procesowych(w karnym naruszone poprzez instytucję oskarżyciela), instytucja apelacji, Nowe procedury niemieckie - zostały wydane w 1877 wspólne ich zasady dotyczyły: jawności procesu, kontradyktyjności, prawdy materialnej. Nowe procedury rosyjskie - pochodziły z 1864 w królestwie wprowadzono je w 1876, ogólna organizacja sądów na wzór rosyjski, język rosyjski jako obowiązujący w sądach. Zerwano z postępowaniem inkwizycyjnym proces stał się po części skargowy i śledczy(po śledztwie policyjnym, śledztwo prokuratury), po rewolucji prawo uległo znów zaostrzeniu. Procedury Austriackie - uległy modernizacji w latach 1873(karna) i 1895(cywilna). Proces karny charakteryzowało połączenie procedury skargowej i śledczej, proces był ustny jawny przy swobodnej ocenie dowodów. W postępowaniu cywilnym ograniczono zasadę kontradyktoryjności na rzecz zasady instrukcyjnej.
Adwokatura W królestwie dzielono adwokatów na adwokatów przysięgłych - musieli być prawnikami z wyższym wykształceniem i przejść pięcioletnia praktykę prawniczą, bądź urzędniczą; i obrońców sądowych - od, których wymagano tylko zdania egzaminu z praktycznej znajomości prawa. W XIX w. we wszystkich krajach europejskich adwokaci otrzymali swoją organizację korporacyjną.
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz