To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Posiadanie
Posiadanie - ujęte w księdze II KC - więc przez niektórych uważane za prawo rzeczowe. Przepisy jednak jasno określają je jako wyłącznie stan faktyczny.
koncept germański - posiada ten, kto rzecz włada
koncept romański - posiadanie obejmuje 2 składniki:
corpus (element obiektywny) - władanie rzeczą;
rzeczywiste władanie rzeczą (realne wykonywanie posiadania) - e.g. używanie.
władztwo potencjalne - możliwość wykonywania posiadania
animus (element subiektywny) - stosunek do władztwa polegający na zamiarze zatrzymania posiadania; wg. typu animus wyróżnia się:
posiadaczy samoistnych - posiadacz sam siebie uważa za jedynego uprawnionego do władania rzeczą
posiadaczy zależnych - sprawują władztwo na podstawie zobowiązania; dostrzega nad sobą osobę mającą prawa większe od niego.
w każdej chwili możliwa jest zamiana jednego typu animus w drugi i tym samym zmienia się rodzaj posiadania.
Jedna rzecz może być w posiadaniu dwóch, a nawet więcej osób - posiadacza samoistnego (e.g. wynajmujący) i posiadacza zależnego (e.g. najemca). Nazywa się ich posiadaczami równoległymi. Nie jest to tożsame ze współposiadaniem - ci mają ten sam typ posiadania (e.g. współwłaściciele).
Podziały posiadania:
samoistne / zależne
wg. zgodności posiadania ze stanem prawnym:
prawne
bezprawne (e.g. złodziej xD)
wg. sposobu nabycia posiadania
niewadliwe - posiadanie zostało nabyte prawidłowo i w 100% legalnie ;p
wadliwe - e.g. w wyniku użycia przemocy, podstępu, kradzieź
wg. nastawienia posiadacza do rzeczy:
w dobrej wierze (jest to stan domniemany - art. 7 KC)
w złej wierze
Nieformalny nabywca nieruchomości - osoba, która zawarła umowę, wskutek której nabyła rzecz, a która to umowa była zawarta w niewłaściwej formie. Nabywca taki nabywał posiadanie - ale były wątpliwości w doktrynie, czy jest to posiadacz w dobrej wierze. Początkowo uznano go za takiego, ale obecnie SN utrzymuje, że wymóg aktu notarialnego dla przeniesienia własności nieruchomości jest tak podstawowy i powszechnie wiary, to niepoinformowanie się co do wymogów uznaje się za niedbalstwo i tym samym odmawia się takiemu posiadaczowi dobrej wiary.
Nabycie posiadania:
traditio corporalis - przekazanie corpus, czyli władztwa przez wydanie rzeczy (art. 348 KC). Animus przenosi się przez zawarcie umowy.
traditio longa manu (łac. - wydanie „długą ręką”) - zbywca nie wydaje samej rzeczy ale inne przedmioty, albo dokumenty dające władzę nad rzeczą (e.g. klucze, dowód składowy upoważniający do odbioru towarów).
(…)
… osoby, która rzeczą włada (art. 350 KC).
traditio brevi manu (łac. krótką ręką) - sprzedaż posiadania osobie, która już wcześniej władała rzeczą. W takiej sytuacji wystarczy zawrzeć umowę i przenieść animus.
Nabycie przez dziedziczenie - wątpliwe - bo dziedziczy się prawa i obowiązki, a posiadanie jest wyłącznie stanem faktycznym. Niektórzy dopuszczają odziedziczenie posiadania, kiedy spadkobierca…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)